వ్యధార్త జీవిత యదార్థ చిత్రాలు (సాయిపద్మ కథల సంపుటికి ముందుమాట)

          ఒకే విషయాన్ని రెండు కోణాల్లో చూస్తూ గే అయిన పురుషుల పట్ల సాయి పద్మ ఒక రచయిత్రిగా నిష్పాక్షికమైన దృష్టిని చూపించింది. ప్రైవేటు రంగంలో స్త్రీలు ఉద్యోగాలు నిలుపుకోవడం కోసం, కనీస సౌకర్యాల కోసం తెలివిగా మర్యాదను అభినయిస్తూ తమను కోరే పురుషులకు లొంగవలసి రావటం గురించి రాస్తుంది. పాయకరావుపేటలో, హైదరాబాద్ లో, అమెరికాలో అంతటా ఒకే నీతి. ఇందులో స్త్రీ ల విధిలేని లొంగుబాటును చాలా తెలివిగా సతీ సుమతి పాత్రను ప్రవేశపెట్టి ఆమెతో అవుననిపిస్తుంది. నిత్యమూ త్రిలోకాలలో తిరుగుతూ త్రికాలజ్ఞుడైన నారదుని ప్రవేశపెట్టి ఆయనకు తెలియని స్త్రీల జీవితాలలోని సమస్యలను సతీ సుమతి ఆయనకు చెప్తుంది. ఇదొక ప్రయోగం. ఇవాళ యువత ఎక్కువ శాతం (ఊబకాయం) తో ఒబెసిటీతో ఇబ్బంది పడుతున్నారు. ఈ అంశాన్ని తీసుకుని అవసరమైన కోణంలో సాయిపద్మ కథ రాసింది.
మగవారి కాముకత ఎలాంటి పరాకాష్టకు వెళ్లగలదో కూడా ఒక కథగా మలచింది.

          సాయి పద్మకు విశిష్టమైన పఠనానుభవం ఉందని ఈ కథలు చదివితే అర్థమవుతుంది. ముఖ్యంగా ఆమె ఎన్నో గొప్ప కథలు చదివి ఉంటుందని ఈ కథల నిర్మాణం తెలుపుతోంది. ఆమె తీసుకున్న సమస్యలలో ఒక్కొక్క సమస్యను దానికి అనువైన రీతిలో కథగా నిర్మించుకుంటూ వెళ్ళడంలో ఆ అనుభవ శీలత కనిపిస్తోంది.
ప్రతి కథ ఒక ప్రత్యేక నిర్మాణంతో ఉంటూ రచయిత్రిగా ఆమె ప్రతిభ తెలియజేస్తాయి. ఉదాహరణగా” అసమయాల అమావాస్య” అనే కథ జీవితం తాలూకు పరుగు పందెంలో ప్రేమలను, మమతలను మరిచిపోయిన అంశాన్ని చెప్పే కథ. ఇదే అంశం మీద చాలా మంది కథలు రాశారు. ఎంత మంది రాసినా ఇది మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తు చేయవలసిన అంశమే. కానీ మంచి కథా రచయిత ఆ అంశాన్ని చెప్పేటప్పుడు పాత పద్ధతిలో కాక ఒక కొత్త పద్ధతిని ఎంచుకుంటాడు. అతను లేదా ఆమె ఎంచుకున్న పద్ధతిని బట్టి ఆ కథ లోని అంశం మరింత బలంగా పాఠకులను తాకుతుంది. కథలు రాయటంలోని ఈ మెళకువ ను సాయి పద్మ బాగా ఒంటపట్టించుకుని తన కథా నిర్మాణంలో భాగంగా చేసుకుంది. అందుకే ఇది ఆమెకు తన ప్రత్యేకమైన పఠనా అనుభవం వల్ల లభించిన ప్రజ్ఞ అని అన్నాను .