చదువుల తల్లి
-సురేఖ.పి
“సరస్వతి నమస్తుభ్యం వరదే కామరూపిణి.
విద్యారంభం కరిష్యామి సిద్ధిర్భవతు మే సదా.”
“ప్రతీరోజు విద్యార్థులందరూ చదువుకునే ముందు ఒక్కసారి సరస్వతీ దేవిని స్మరించు కోవాలి” రాధిక తన ఇద్దరు పిల్లల చేత దేవీ శ్లోకం చదివిన తరువాత హోమ్ వర్క్ చేయిస్తూ, ఇంటిపని, వంటపని పూర్తి చేసుకుంటుంది.
స్కూల్స్ తెరిచి నెల దాటిపోయింది. ప్రతీ సబ్జెక్టులో ఏదో ఒక హోమ్ వర్క్ వుంటూనే వుంది. పాపం పిల్లలు సాయంత్రాలు అడుకోవటాని సమయం చిక్కటము లేదు. విద్యా లోకమంతా “కాంపిటీషన్ దారిలో వురకలు, పరుగులు” తీసుతున్నారు. అందుకే రాధిక పిల్లల చదువు విషయంలో చాలా శ్రద్ద తీసుకుంటుంది.
“అమ్మా, స్కూల్లో ఈ నోటిస్ ఇచ్చారు.” అంటూ పాప నోటిస్ కాగితం తల్లి చేతికి ఇచ్చింది. ఆదివారం స్కూల్లో పేరెంట్స్ టీచర్స్ మీటింగ్, తప్పకుండా హాజరు కావాలని వార్త.”
పాపకు ఈ యేడు పబ్లిక్ పరీక్ష. బాగా చదివించాలి. కొంత టీచర్ల సలహా కూడా తీసుకోవాలి. చీకటి పడే వేళ సత్యం చిరునవ్వుతో వుల్లాసాన్ని కనబరుస్తూ అలసిన శరీరంతో ఇంట్లోకి వచ్చాడు. కాఫీ తాగి రిలాక్స్ అయ్యాక మీటింగ్ గురించి చెబుతూ,
“మీరు కూడా అటెండ్ ఐతే బావుంటది.”
“నువ్వు వెళ్ళు, నేను రాను.”
“ఎందుకని రారు.”
“హాయిగా ఆదివారం సెలవు రోజు ఫామిలితో ఎంజాయ్ చేయాలి, వారానికి దొరికే ఒక్క సెలవు రోజు నాకు వేస్ట్ చేయాలని లేదు.”
రాధిక జవాబు చెప్పలేదు.
మళ్ళీ సత్యం అన్నాడు,”ఈ మీటింగ్స్ వలన మనకు ఏమీ లాభం వుండదు. మనిద్దరిలో ఎవరికి వీలైతే వాళ్ళు పిల్లల చదువుల పైన శ్రద్ద వహిస్తున్నాము. ఇంకా ఏం కావాలి?”
రాధిక జవాబు చెప్పింది.
“చదువుతో బాటు భాషాజ్ఞానము పెంపొందించాలి. కేవలం సిలబస్ పూర్తి చేసామా? లేదా? అనేది ముఖ్యం కాదు. చదువు ద్వారా విద్యార్థులు ఎంత జ్ఞానం సంపాదించారు. చిన్నతనంలోనే చదువుకు గట్టి పునాది కావాలి. అ పునాదిలో నాణ్యత వుండాలి. పాఠ్య అవగాహన, దాన్ని ఉపయోగం తెలియాలి, అంతే గాని వూరికే కంఠతా పట్టి నేర్చుకోవటం సరికాదు.”
ఇంకా చెప్పుకుంటూ పోతున్న రాధికని ఆపేశాడు.
“ఓకే, నీ కంఠశోష అంతా స్కూల్ మీటింగ్ లో చెబుతూగానీ, పద ఇప్పుడు మనం అందరం కలసి క్యారమ్స్ ఆడుకుందాం.” అని సీరియస్ టాపిక్ ను ఉల్లాసవంతం చేశాడు.
అనుకున్న ప్రకారం పేరెంట్స్-టీచర్ మీటింగ్ కు తానుగా చెప్పాల్సిన పాయింట్స్ ఒక చిన్న నోట్ రాసుకుంది. ప్రస్తుతము వున్న విద్యా విధానంలో తన అభిప్రాయాలను, తాను పిల్లలు చదువులో ఎదుర్కునే సమస్యలను మీటింగ్ సమక్షంలో ప్రదర్శిస్తే “చదువు” యింకాస్త రాణిస్తుందని రాధిక ఆశ.
మీటింగ్ టైమ్ కంటే గంట ముందే రెడీ ఐంది రాధిక. టివిలో మహాభారత్ సీరియల్ వదులుకోవలసి వచ్చింది. రాధికకి మనసు స్తిమితంగా లేదు. తన అభిప్రాయాలను విని అందరూ మెచ్చుకుంటారు. నా సలహాలను పాటిస్తారు. అమాయక విద్యార్థులకు కొంత మేలు జరుగుతుంది. రాధికలో సంతోషం, తృప్తి, గాబరా అన్నీ కలిసి సుళ్లు తిరుగుతున్నాయి.
సత్యం స్కూల్ గెట్ వరకు డ్రాప్ చేశాడు. “రిటర్న్లో రెండు, మూడు గంటల మధ్య నేను వస్తాను. తొందరపడి ఆటోలో రావద్దు.” అని మోటార్ బైక్తో వెనుతిరిగాడు సత్యం.
చాలా పెద్ద స్కూల్ ఆవరణ. మీటింగ్ కోసం నిర్దారించిన హాలు వైపు దారి చూపించింది ఆయా. హల్లో సీటింగ్ అరేంజ్మెంట్ బాగుంది. వెళ్లికూర్చుంది. మెల్లిగా హాలు నిండింది. టీచర్స్ మొదటి వరుసలో కూర్చున్నారు. మీటింగ్ డైయాస్ పైన ప్రిన్సిపల్, ఇతర కమిటీ సభ్యులు కూర్చున్నారు. కన్వీనర్ మీటింగ్ మొదలుపెట్టాడు.
ఈ సంవత్సరం స్కూల్ అభివృద్ది గురించి, పదవ, ఏడవ తరగతుల్లో ప్రధమ శ్రేణిలో ఉత్తీర్ణులు అయిన వారి పేర్లు, వాళ్ళకు సంభందించిన టీచర్స్ టీం వర్క్కు ను పొగుడుతూ స్కూల్ తరపున మేమేంటోలు ఇచ్చారు, సంతోషంగా అందరూ చప్పట్లు! ట్రేషరర్ క్రితం సంవత్సరం బ్యాలెన్స్ షీట్ చదివాడు. ఈ సంవత్సరం ఫండ్స్ లోని డెఫిసిట్ గురించి సుధీర్గమైన వివరణ చేయసాగాడు.
తరువాత ప్రిన్సిపల్ ఫాదర్ గారు అందుకున్నాడు, “స్కూల్ అభివృద్ది కోసం మా కృషితో పాటు మీ సహకారం కావాలి. మాకు ఫండ్స్ సరిపోవటం లేదు. కాబట్టి, మీ అందరి చేయూత కావాలి. అలా అని మిమ్మల్ని డొనేషన్ ఇమ్మని పీడించటం లేదు. మీ సహాయం, సలహాలు కావాలి.
డియర్ పేరెంట్స్! ఏం చేస్తే స్కూల్ యొక్క ఫైనాన్సియల్ స్టేటస్ ఇంప్రూవ్ చేయగలము? చర్చిలో ప్రార్ధన చదివినట్లుగా వుంది.
ఇచ్చిన కాసేపు వ్యవధిలో పేరెంట్స్ ఎవ్వరూ నోరు విప్పలేదు. ఊహించని ప్రశ్నకు జవాబు వెదుకుతున్నారు, రాధిక లాంటి పేరెంట్స్. స్టేజ్ పైనే కూర్చున్న సెక్రెటరీ మేడమ్ చిద్విలాసం చిందిస్తూ “నాదొక సలహా, మ్యాజిక్ షో లేదా ప్రీమియర్ ఫిల్మ్ షో పెట్టి టిక్కెట్స్ ఐదు వందలు, వెయ్యి రూపాయల చొప్పున ప్రతీ స్టూడెంట్ వద్ద కంపల్సరీ గా టిక్కెట్స్ అమ్మిస్తే, మన స్కూల్ ఫండ్స్ పొజిషన్ ఇంప్రూవ్ అవుతుంది.”
టీచర్స్ అందరూ చప్పట్లు!
తమ వునికిని, హోదాను తెలియచేయాలనే కొందరు పేరెంట్స్ ఓకే అని అనగానే టాపిక్ ఇంకాస్త పొడవయింది. హాలు, చీఫ్ గెస్ట్, సేల్ ఆఫ్ టిక్కెట్స్ వంటి విషయాల పైన జోరుగా చర్చ జరుగుతుంది. ప్రిన్సిపల్ గారు టీచర్స్ లో ఒకరికి సైగ
చేయగానే, ఆవిడ హుషారుగా నోట్ పాడ్ తీసుకుని కార్యక్రమాన్ని విజయవంతం చేయతలచిన పేరెంట్స్ పేర్లు, వాళ్ళ పిల్లల పేర్లు తరగతుల లిస్ట్ తయారు చేసింది.
అటెండర్లు, ఆయాలు కూర్చున్న చోటుకే టీ, బిస్కట్స్ సరఫరా చేస్తున్నారు.
అన్నం తినే వేళ ఇరానీ హోటల్ స్ట్రాంగ్ టీ సగం తాగేసరకి రాధిక కడుపులో పేగులన్నీ బిగుసుకు పోయాయి. మిగితా సగం టీ వదిలేసింది.
ఫాదర్ క్రమశిక్షణ గురించి లెక్చర్ మొదలుపెట్టాడు. మధ్యలో అడ్మిన్ మేడమ్ అడిగింది, “సర్, స్టూడెంట్స్ స్కూల్ కు లేట్ గా వచ్చినా, యూనీఫార్మ్ పర్ఫెక్ట్ గా లేక పోయినా, హోంవర్క్ చేయని వాళ్ళు మొదలగు వాళ్ళపై ఎలాటి చర్య తీసుకోవాలో దయచేసి చెప్పండి. ఈ విషయం పేరెంట్స్ మీటింగ్ లోనే డిస్కస్ చేస్తేనే మా అడ్మిన్ స్టాఫ్ జాగ్రత్త వహించ వచ్చును.”
ఫాదర్ గారు ఒకసారి మెడలో వ్రేలాడు తున్న క్రైస్ట్ క్రాస్ బొమ్మను స్పర్శించి, మరొక మారు కుడిచేతి వేళ్ళతో నుదిటి పైన, హృదయం పైన, కుడి ఎడమ బుజాలను తట్టి “స్టూడెంట్స్ ను, బెదిరించడం, కొట్టడము అనే కాన్సెప్ట్ ఇప్పుడు విద్యా సంస్థల్లో లేదు. కనుక విద్యార్థి దశలో శిక్షించడము బదులుగా క్రమశిక్షణ గురించి తెలిసేలా చెప్పాలి అంటే స్కూల్ రూల్స్ అండ్ రేగులేషన్స్ అర్థమయ్యేలా ఫైన్ విధించాలి. ఇలా ఫైన్ రూపంలో వచ్చిన డబ్బును స్కూల్ ఫండ్స్ క్రింద జమ కడితే, ఇంకొంత ఇన్కమ్ జెనరేట్ అవుతుంది.”
మళ్ళీ అందరూ చప్పట్లు !!
ఈ సారి స్పోర్ట్స్ సెక్రెటరీ వంతు వచ్చింది. రాబోయే స్వాతంత్ర దినోత్సవం, ఉపాధ్యాయుల దినోత్సవం, బాలల దినోత్సవం, స్కూల్ డే, రిపబ్లిక్ డే మొదలగు ఉత్సవాలు ఎలా జరపాలి అనే అంశం పైన బోలెడు అనవసర చర్చ జరిగింది.
రాధికకి ఓపిక నశించింది. “చదువు” అనే అంశం పైన ఎవ్వరికీ ధ్యాస లేదు. కోపం, చిరాకును అణచుకొని మధ్యలో కల్పించుకుని, “నాకు కొంచెం వ్యవధి కావాలి, ఎడ్యుకేషన్ విషయంలో నేను కొన్ని సలహాలు ఇవ్వదల్చాను.” అంది.
ఫాదర్ చటుక్కున అందుకొని, “ఎస్, మేడమ్, తప్పకుండా, మీ విలువైన సలహాలకు, అభిప్రాయాలకు సెపరేట్ గా సమయం కేటాయించాము. ప్లీజ్ కూర్చోండి.” ఇక చేసేది లేక కూర్చుంది. సెక్రెటరీ చెరగని నవ్వుతో చెబుతున్నది, “స్కూల్ బిల్డింగ్ విషయం కూడా మీరంతా ఆలోచించాలి. ఎందుకంటే బిల్డింగ్ బాగుంటేనే కదా స్కూల్ సర్వీసెస్ బాగుంటాయి. రేగులర్గా సివిల్ వర్క్స్ చేయిస్తేనే స్కూల్ బిల్డింగ్ మెంటేన్ అవుతుంది. కనుక పేరెంట్స్ ఈ విషయం పైన ఆలోచించి ముందుకు రావాలి. అంటే మీలోనే వివిధ గవర్న్మెంట్ సంస్థల్లో పనిచేసే ఇంజినీర్లు, టెక్నిషియన్స్, వాలెంటరీగా మన స్కూల్ సివిల్ వర్క్స్ లో సహాయం చేయండి.”
అంతే చకచకా మరొక లిస్ట్ తయారైంది. టైమ్ రెండున్నర కావస్తుంది. రాధిక మళ్ళీ లేచి నిలబడింది. సెక్రెటరీ ఎంతో నమ్రతగా, “మేడమ్ గారు, మీ ప్రాబ్లమ్స్ ఆఫీసు రూమ్ లో చెప్పండి ప్లీజ్, బికాస్, ఇప్పటికే అనుకున్న టైమ్ కంటే ఎక్కువ టైమ్ అయింది.”
“నేను చెప్పేవి ఓన్లీ సజెషన్స్ మాత్రమే ప్రాబ్లమ్స్ కావు.” క్లారిటీ ఇచ్చింది రాధిక .
“ఎస్, ఎస్! అదే, మీ పిల్లల పేర్లేమి? ఏ క్లాస్ లో వున్నారు?” నోట్ చేసుకోడానికి రెడిగా వుంది అడ్మిన్ మేడమ్. అడిగిన డీటైల్స్ చెప్పింది. “నేను నా పిల్లల గురించి కాదు, ఇన్ జనరల్ ఎడ్యుకేషన్ సిస్టమ్ లో కొన్ని సజెషన్స్ చెప్పాలనుకున్నాను.”
“దట్స్ ఓకే మేం, మిమ్మల్ని మళ్ళీ పర్సనల్ గా కలుస్తాము.”
సినిమా ఇంకా పదిహేను నిముషాలు వున్నా జనం హాలు బయటకు వెళ్ళి పోతుంటారు, సరిగ్గా అలాగే హల్లో నుండి పేరెంట్స్ బయటకు వెళ్ళడం మొదలు పెట్టారు. ఆ రొదలో రాధిక సొద ఎవరికి వినబడెను?
చాలా బాధగా వుంది, ఎప్పటి నుండో తయారు చేసుకొని రెడిగా వచ్చి, మీటింగ్లో చెప్పలేక పోవటం; కాదు చెప్పడానికి అవకాశం ఇవ్వలేదు. ఉక్రోషం శరీరాన్ని వదలటము లేదు. కొంత మంది డయాస్ పైకి వెళ్ళి మెల్లిగా ఏదో గొణుగుతున్నారు. తానూ వెళ్లొచ్చు, కాని ఎందుకు? “నా పిల్లలు చదువులో వెనుకబడి లేరు లేదా నేను నెల నెలా ఫీజు కట్టలేక పోతే ఇలాంటి ఏదో బలహీనత వుంటేనే స్టేజి మీద ఆ గొణుగుడు అవసరం; కానీ నేను విద్యావిధానంలో విద్యార్థుల జ్ఞానాన్ని, అవగాహన్ని, శక్తిని పెంపొందించే కొన్ని సూచనలు అందరితో పంచుకోవాలని వస్తే! రాధిక మనుసుతో పాటు శరీరం కూడా సెగలు చిమ్ముతుంది. స్కూల్ బయట, బుక్ స్టాల్ ప్రక్కనే సత్యం బైక్ పైన రెడీగా వున్నాడు. ఆదివారం రోడ్ల పైన జనం, వాహనాల రద్దీ తక్కువగా వుంది. తొందరగా ఇంటికి వచ్చేశారు.
***
టాంక్ బండ్ పై నుండి చల్లగాలి వీస్తుంది. పచ్చటి గడ్డిలో పిల్లలు ఆడుకుంటు న్నారు. వేడి వేడిగా మొక్కజొన్నకంకి తింటూ వుంటే హాయిగా వుంది. మధ్యాహ్నం చెదిరిన మనసు ఇప్పుడు ప్రశాంత మయినది. ప్రకృతి, ఫామిలి మనిషిని మామూలు స్థితికి తీసుకు రాగలవు.
సత్యం అన్నాడు, “పూర్వం రోజుల్లో అమ్మా నాన్నలు సదా వాళ్ళ పనుల్లో నిమగ్నమైయే వారు. తీరిక సమయం చాలా తక్కువ. కానీ నేడు మన నిత్యవసరాలకు ఎన్నో పరికరాలు వాడుకలో వున్నాయి, మనకు కొంత తీరిక సమయం దొరుకుతుంది.
అందులోనూ లిమిటెడ్ గా ఒక్కరూ లేదా ఇద్దరే సంతానం. అల్లారు ముద్దుగా పెంచి, వాళ్ళకు అన్ని సౌకర్యాలు సమకూరుస్తున్నారు నేటి తల్లిదండ్రులు.”
పాప, బాబు ఆడుకొని వచ్చారు. మౌనంగా వింటున్నది. ఇంకా చెబుతూనే వున్నాడు “ర్యాంక్ పోతుందని పిల్లల పైన మితిమీరిన వత్తిడి తెచ్చి, ఆటలు, వినోదాలను త్రోసిపుచ్చి బాలల ప్రవృత్తిని హింసించటము సబబు కాదు. స్కూల్ లో చెప్పే పద్ధతుల గురించి యిక ఆలోచించడం మానేసెయ్, నువ్వే చదువుల తల్లిగా మన పిల్లలను చదివించు నీ వలన కాకుంటే, నేను మానేజ్ చేస్తాను. ఇంత చేసినా ఒక్కొక్క సారి సరస్వతీ దేవీ కరుణించదు.”
“మల్లెపూల దండ కొంటారా” అంటూ పూలమ్మి వచ్చింది. కొన్నాడు. వాన చినుకులు మొదలైనవి. మట్టి అంటుకుందేమోనని భార్యాభర్తలు దులుపుకుంటూ లేచారు.
“నాన్నా, ఇంకాస్సేపు వుందాము”.
“వద్దమ్మా, వాన పెద్దగయ్యేలోపే మనం ఇంటికి వెళ్ళి పోవాలి.”
“కాదు నాన్నా, వానలో తడవాలని వుంది.”
“రోడ్డు పైన వానలో తడిస్తే బాగుండదు. ఇంటికి వెళ్ళి వానలో తడుస్తూ చాలా సేపు ఆడుకోవచ్చును.” చెప్పాడు సత్యం.
అందరూ కార్లో ఎక్కి కూర్చున్నారు. మల్లెపూల దండలోని పూలను విడదీసి వెనుక సీట్ లో కూర్చున్న పిల్లల దోసిళ్ళలో నింపాడు. “ప్రతీ దినము చదువుకునే ముందు సరస్వతీ దేవీ శ్లోకం చదివే మీరు ఇక మీదట అమ్మను చూస్తూ శ్లోకం చదివి, ఇదిగో యిలాగా పూలని అమ్మ మీద చల్లాలి.” అంటూ పిల్లల చేతుల్లో వున్న పూలని రాధిక తలపైన జల్లారు. ఈ చర్యకు వద్దని వారిస్తున్నా, మనసులో మాత్రం సంతోషం గా వుంది రాధికకి, పాప, బాబు గట్టిగా చప్పట్లు కొడుతూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.
*****
