image_print
gattu radhika mohan

నువ్వు పరిచిన ముళ్లపానుపు (కవిత)

నువ్వు పరిచిన ముళ్లపానుపు -గట్టు రాధిక మోహన్ ఉదయాలను,రాత్రులను కట్టగట్టి నాకు నేనే అవుతూ నీ వాసన లేని ఓ కొత్త ప్రపంచంలో బతకాలనుకొని కరిగిపోయే రంగులను ముఖానికి అద్దుకొనికొన్ని నవ్వులని పూయిస్తాను. ఎందుకోగని… ఆ నవ్వులను చూసి కూడా నువ్వు అర్థంలేని చూపులతోపోలికల కోసం వెతుకుతుంటావుఅసూయ లోయలో పడిపోతూ ఉంటావు. సారూప్యం లేని ఆ చూపులకి…ఆ పోలికలకి…ఆ అసూయలకి…ఏం చెయ్యాలో తోచని నేను నాలోని నేనుతో కలిసి ఓ సారి పక్కున నవ్వుకుంటాను. కానీ…నవ్వులా కనబడే ఆ నవ్వులో ఎన్ని మేఘాలు నల్లటి దుప్పటిని కప్పుకొని దాక్కున్నాయనే రహస్యం నీకెప్పటికీ అంతుబట్టదు! ఇప్పుడు ఆ మేఘాల […]

Continue Reading
Posted On :

నీ అస్థిత్వం ఎక్కడిది..? (కవిత)

నీ అస్థిత్వం ఎక్కడిది..? -గట్టు రాధిక మోహన్ పైన కప్పిన ఆ ఆకాశం మారలేదు కింద పరుచుకున్న ఈ పుడమీ మారలేదు. నా జన్మం కూడా మారలేదు. శతాబ్దాల వేదనలో నేనొక చెరగని సంతకంగానే ఉంటున్నాను. నా మీద రాసివ్వబడని పేటెంట్ హక్కులు నీ సొంతం అనుకుంటావు. ఎప్పటికప్పుడు నీకిష్టమైన కొత్త కొత్త నాగరికత విత్తనాలను విత్తుకుంటు నా కన్నీటి చుక్కలతో తడిపేస్తుంటావు. నువ్వు సృష్టించిన ఈ పితృస్వామ్య రాజ్యాంగంలో నా చూపుడు వేలును విరిచేసుకుంట నవ్వుకుంటుంటావు. […]

Continue Reading
Posted On :