అమ్మ బహుమతి! (కవిత)

అమ్మ బహుమతి! -డా|| కె. గీత నిన్నా మొన్నటి శిశుత్వంలోంచి నవ యౌవ్వనవతివై నడిచొచ్చిన నా చిట్టితల్లీ! నీ కోసం నిరంతరం తపించే నా హృదయాక్షరాలే అక్షతలుగా నిన్ను ఆశీర్వదిస్తున్నా నీకు పద్ధెనిమిదో పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు! నీ చిన్నప్పుడు మొదటి టీకా రాత్రి నువ్వు కింకపెడుతూ ఏడుస్తున్నపుడు తడిసిన నా భుజాన కన్నీళ్లు నావే వచ్చీరాని నడకల్తో నాకోసం గేటు దగ్గిర కాపలా కాసి వీథి చివరకి పరుగెత్తుకొచ్చి పడ్డప్పుడు నీ మోకాలి మీద చివికిన రక్తం నాదే నీ ముద్దు ముద్దు మాటలు ఇంకా తాజాగా నా గుండెల్లో రోజూ పూస్తూనే ఉన్నాయి నీ బుల్లి అరచేత పండిన గోరింట నా మస్తకంలో అందంగా అప్పటి నుంచీ అలా వేళ్లాడుతూనే ఉంది క్రమశిక్షణా పర్వంలో నేను నిన్ను దార్లో పెట్టడం పోయి నువ్వు నన్ను దూరం పెట్టినపుడల్లా Continue Reading

Posted On :

ఏకాంతం..!! (కవిత)

ఏకాంతం..!! -శివ మంచాల ఏకాంతం కావాలని సరైన సమయం కోసం అనువైన స్థలం కోసం వెతుకుతున్నాను! అక్కడొక బాల్యం కనపడింది..ఆడుకుంటూ పాడుకుంటూ తిరుగుతుంది ఎర్రని ఎండలో చెట్టునీడ దొరికినంత సంబరపడ్డానుపట్టుకోబోయాను దొరకలేదు..దాని వెనక పరుగెత్తి పట్టుకోబోయానునాకంటే వేగంగా పరుగెత్తుతుంది అదిఅప్పుడర్ధమయ్యింది..దానంతట అది పరుగెత్తట్లేదనిబాల్యానికి ఇష్టం ఉన్నా లేకపోయినా తల్లి Continue Reading

Posted On :

పడవలసిన వేటు (కవిత)

పడవలసిన వేటు -శ్రీనివాస్ బందా తెగిపడిన నాలిక చివరగా ఏమన్నదో పెరకబడిన కనుగుడ్డు ఏ దౌష్ట్యాన్ని చూసి మూసుకుందో లేతమొగ్గ ఎంత రక్తాన్ని రోదించిందో అప్పుడే తెరుచుకుంటున్న గొంతు ఎంత ఘోరంగా బీటలువారిందో చచ్చిందో బతికిందో అనుకునేవాళ్లు పొలంలోకెందుకు విసిరేస్తారు చిదిమేటప్పుడు Continue Reading

Posted On :

ఆమె ఇపుడొక శిల్పి (కవిత)

ఆమె ఇపుడొక శిల్పి  -పోర్షియా దేవి ఆమెని  కొంచెం అర్ధం చేసుకోండి ఎప్పటికీ ఒకేలా ఉండడానికి ఆమేమీ పనిముట్టు కాదు మారకుండా ఉండడానికి ఆమేమీ తాంజావూరు చిత్రపటం కాదు  తరతరాల భావజాల మార్పులను ఇంకించుకున్న మోటబావి తాను అంతరాల సంధి కాలాలను మోస్తున్న ముంగిట ముగ్గు కదా తాను అవును ఆమె ఇప్పుడు మారుతుంది ఎందుకంటే Continue Reading

Posted On :

వదిలొచ్చేయ్… (కవిత)

వదిలొచ్చేయ్… -డి.నాగజ్యోతిశేఖర్ రాతిరి దుప్పట్లో విరిగిన స్వప్నాలని ఎత్తి పారబోసిగుండెదోసిలిని ఖాళీ చేయాలని …. దుఃఖపు వాకిట్లోకూలబడిన నిన్నటి ఆశల ముగ్గునిహత్తుకొని ఓ కొత్త వర్ణాన్ని అద్దాలని…. పెరట్లో పాతిన బాల్యపుబొమ్మని వెలికి తీసిపచ్చని కలల్ని పూయాలని… వంటింటి కొక్కేనికి గుచ్చిన ఆత్మనోసారి తిరిగి గాయపు దేహంలో Continue Reading

Posted On :