వంచన

-అక్షర

          డోరు బెల్ విని తలుపు తీసిన నేను ఎదురుగా నిలచిన దీపని చూసి ఆనందంతో వెలిగి పోయిన నా ముఖం పక్కనే ఉన్న వ్యక్తి ని చూసి అంత కంటే ఎక్కువగా మాడి  పోయింది. మారుతున్న నా ముఖ కవళికలను గమనించన దీప…

          “మమ్మల్ని లోపల్కి రమ్మంటావా ?” అని అడిగింది. చేసేది లేక ముభావంగా పక్కకి తొలగి వారిద్దరికి దారి ఇచ్చాను. ఇద్దర్నీ కూర్చోమని చెప్పి నేను నా మనస్సును సర్దుకుందామని లోపలీకి వచ్చేసాను. నా భుజం పై పడిన దీప చేతిని పక్కకి తోలగించి వెనుతిరిగిన నేను కోపం ఆపుకోలేక – “ ఏమనుకుని అతన్ని తీసుకుని నా ఇంటీకి వచ్చావని”అడిగాను గట్టిగా. అతను నా మాటలు వింటాడని తెలిసినా.

          “ సారీ సత్యా , నిన్ను ఇంత బాధ పెట్టినందుకు. ….క్షణం ఆగి మళ్ళీ తానే అంది- “అతను నీకు తెలిసిన మనోజ్ కాదు సత్యా, పూర్తిగా మారిపోయాడన్న నమ్మకం కుదిరా కనే అతన్ని వివాహం చేసుకున్నాను.” అప్పుడే గమనించాను దీప నుదిటీ పైన ఉన్న సిందూరం. మనస్సు ఇంకా బాధ పడింది. దీప చెపుతున్నది వినక తప్పలేదు.

          “ ప్రస్తుతం మేమీద్దరం కాశీ విశ్వ విద్యాలయంలోనే ఒకే డిపార్ట్మెంట్ లోనే లెక్చరర్స్ గా ఉన్నాము. రెండు నెల్ల క్రితమే తను ధైర్యం చేసి తనని క్షమించి పెళ్లి చేసుకోమని ప్రాధేయ పడ్డాడు. నేను వెంటనే ఒప్పుకో లేదు సత్యా. కావాలంటే  మీ  అమ్మా నాన్నల్ని కలసి అడుగుతానని అన్నాడు.

          మా అమ్మా వాళకి నువు చేసిన వెధవ పని ఏం తెలుసు, వారిని అడగటానికి అన్నాను. అయితే నీకు నా పై నమ్మకం కుదరటానికి ఏం చేయాలో చెప్పు చేస్తాను. అని అన్నాడు. ఒక రోజు మనోజ్ పేరెంట్స్ ని కలవటానికి వెళ్ళాను. మనోజ్ చేసిందానికి వాడి తండ్రి మన ‘హెచ్ ఓ డి’కాళ్ళ పై పడి తమ కొడుకువేపునుంచి క్షమాపణ అడిగినప్పుడే ఆయన అంటే నాకు గౌరవ భావం కలిగింది. నన్ను చూడంగానే గుర్తు పట్టి ఆయన కొడుకు చేసిన పనికి సిగ్గు పడుతున్నట్టుగా కనిపించి ,లోపల్కి రమ్మని నన్ను కూర్చో మన్నారు. మనోజ్ కి తెలీదు నేను వాళ  ఇంటికి వస్తునట్లు. తను లేడు అప్పుడు ఇంట్లో. వాళ నాన్న లోపల్కి వెళ్ళి మనోజ్ తల్లిని పిలుచుకు వచ్చారు. ఆవిడ వచ్చి కూర్చున్నాక అడిగాను -వాళ అబ్బాయి నన్ను పెళ్లి కోసం అడిగాడని వారికి తెలుసా అని. అవును మాకు చెప్పాడు. ‘ ఆ అమ్మాయిని జీవితంలో ఇంకెప్పుడూ ఏ రకంగాను బాధ పెట్టనని మాకు మాట ఇచ్చి నేను తనని  క్షమించ కలిగితే ఈ పెళ్ళికి వారికేమీ అభ్యంతరం లేదన్నారు.

          ఆ తరవాత మొదటి సారి నేను అమ్మా నాన్నకి ఆ రోజుల్లో జరిగిన సంగతి వివరించి , ఇప్పుడు పెళ్లి చేసుకోమని అడుగుతున్నాడు అని చెప్పాను. అమ్మా నాన్న వెంటనే వచ్చి మనోజ్ ఇంట్లో వారిని కలిసి ‘ కుటుంబంలో పెద్ద వారు సంస్కారువంతుల గానే కనిపించారు దీపా . వారి అబ్బాయి చేసినదానికి సిగ్గు పడుతున్నట్లు కనిపించారు. నీ మనస్సుకి నచ్చి నువ్వు ఆ అబ్బాయిని నమ్మ గలిగితే మాకు కూడా సమ్మతమే అని ఆఖరి నిర్ణయం నా పైనే వదిలేశారు. సత్యా. ఆలోచించగా నాకు మనోజ్ నిజంగానే పశ్చాతప పడుతున్నాడనే నమ్మకం కలిగిన మీదటే పెళ్లికి ఒప్పుకున్నాను. అసలు నా జీవితంలో ఆ దుఃసంఘటన జరిగెంత వరకు నాకు అతనఅంటే ఇష్టం మొదలయింది ఆ రోజుల్లోనే. ఈ సారి నేను మళ్ళీ వంచించ పడకూడదని దేముడి పైనే భారం వదిలే శాను సత్యా.

          దీప చెప్పింది విని చేసేది లేక పెళ్లి చేసుకుని మొదటి సారి ఇంటికి వచ్చిన వారిని అమర్యాద పర్చలేక ఇరువురికీ భోజనం పెట్టి బట్టలు పెట్టి సాగనంపాను.

          వారిద్దరు వెళ్తుంటే వెనకనుంచి వారినే చూస్తూ, నేను మనోజ్ ని క్షమించ లేక పోయినా మా దీప నమ్మకం ఈసారి వమ్ము కాకుండా చూడమని  దేముడికి మనస్సులోనే దణ్ణం పెట్టుకుని వేను తిరిగాను.

***

          ఇన్ని ఏళ తరవాత దీపని చూసిన నేను ఒక్క సరిగా నా మనసు గత స్మృతులతో,  తీయని -చేదుభావాలతో నిండి పోయింది. 

          నేను కాశీ విశ్వ విద్యాలయంలో ఏం. ఏ మొదటి సంవత్సరంలో చేరిన రోజులు. అంతా కొత్త పరిసరాలు . హాస్టల్ లో నా తోటి విద్యార్థులు సీనియర్స్ అందరూ కొత్తే. ఆ రోజు సాయంత్రం మా సీనియర్స్ మమ్మల్ని  కామన్ హాల్ లోకి పిలిచారు. నేనూ నా రూమ్ మెట్ దీప బెదురుతూ హాల్ లోకి ప్రవేశించాము. కానీ మేము భయ పడినంతగా మాకు రాగింగ్  ఏమి జరగలేదు. మాకు సీనియర్స్ తో పరిచయం ఆయ్యాక అందరితో బాగానే స్నేహం కుదిరింది. ముఖ్యంగా నాకూ దీపాకి మధ్య మంచి స్నేహం కుదిరింది. దీప బెంగాల్ నుంచి వచ్చింది. మా ఇద్దరి అలవాట్లు మధ్య బాగా వ్యత్యాసం ఉండింది అయినా మా ఇద్దరి మధ్య ఎటువంటి రహస్యాలు లేనంత స్నేహం పెరిగింది. దీప వేస్టేర్న్ ఫిలాసఫీలో ఏం.ఏ చేస్తోంది. మంచి తెలివైన పిల్ల అని తెలుసుకోవటానికి నాకు ఎంతో సమయం పట్టలేదు. మొదటి సంవత్సర పరీక్షల్లో టాప్ చేసింది. నేను దీప తోనే కాకుండా హాస్టల్లో అందరితో కలిసే దాన్ని కానీ తను మాత్రం ఒక్క నాతోనే సన్నిహితంగా ఉండేది. మిగతా వారితో కొంచెం ముభావంగా ఉండేది. అందువల్ల అందరూ తనకి అహం ఎక్కువ అనుకునే వారు. తానూ తన చదువు తప్పితే మరో ధ్యాస ఉండేది కాదు.

          సాయంత్రం ఐదు గంటలు అయితే చాలు మా విమెన్స్ హాస్టల్ గేట్ దగ్గర విసిటర్స్ వరదలా తయారయ్యేది. నాకూ దీపకు మా ఊరి నుంచి ఎవరైనా వస్తే తప్ప ఎవరూ విసిటర్స్ ఉండేవారు కాదు. అందుచేత నేను నా మిగతా స్నేహితుల్తో కలిసి ఏ అమ్మాయి ని కలవటానీకి ఏ అబ్బాయి వస్తున్నాడో చూద్దామన్న సహజ్ మైన కుతూహలంతో గేట్ ఎదుర్గా ఉన్న ఫౌంటెన్ గట్టు పై కూర్చుని అంతా గమనిస్తూ ఉండేవారం. దీప అప్పుడ ప్పుడు మాతో కలిసేది.

          ఏమ్. ఏ సెకెండ్ ఇయర్లోకి ప్రవేశించాము. రోజులు గడుస్తున్నాయి. ఒక సాయంత్రం  వాచ్ మెన్  తన క్లాస్ మేట్ పేరుతో చీటి తెచ్చి దీపకి ఇచ్చాడు. ఎవరి కోసం అయినా విజిటర్స్ వస్తే వారికోసం వచ్చిన వారి పేరుతో చీటి తెచ్చి ఇస్తాడు వాచ్ మెన్. నేను దీప వైపు ఆశ్చర్యంగా చూశాను. వెల్తావా అని అడిగాను. ఎక్కువ ఆలోచించ కుండా తయారై గెట్ దగ్గరకు వెళ్లింది దీప. నేను కూడా నా బృందంతో కలిసి గేట్ దాకా వెళ్ళి చూశాను దీప అంతసన్నిహితంగా ఎవరితో కలుస్తున్నదా  అన్న కుతూహలం చంపుకోలేక. అక్కడే ఒక గట్టు పై కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు ఇద్దరూ. హాస్టల్ లో అంత ముభావంగా మెలిగే  దీప అతని తో గంట సేపు ఏం కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నదా అని విస్తుపోయాను. దీప తిరిగి రూమ్ కి వచ్చే దాకా అసహనంగా అటూ ఇటూ తిరుగుతూ తను తిరిగి రాంగానే అతని వివరాలు అడిగాను. ‘తన క్లాస్ మెట్ మనోజ్ సెకెండ్ టాపర్ ‘ అని చెప్పింది. వారిద్దరు లైబ్రెరి లో కలుసుకొని తమ సబ్జెక్ట్ చర్చించుకుంటూ ఉంటారని ,ఆ రోజు మొదటి సారిగా హాస్టల్ కి వచ్చి కలవ వచ్చా  అని అడిగితే సరే అన్నాను’ అంది. నాతో స్నేహ కుదిరినట్టు గానే మనోజ్ తో కూడా స్నేహం ఏర్పడింది అనుకుని శాంతించాను . ఆ తరువాత వారానికి ఒక సారైనా మనోజ్ కలవటానికి రావటం అప్పుడప్పుడు ఇద్దరూ కలిసి బయటకు వెళ్ళి వస్తూండేవారు. దీపని గమనిస్తున్న నాకు తనకి మనోజ్ అంటే ఇష్టం కలుగుతున్నదేమో అని ఆ విషయమే దీపని అడిగాను. ఏమో అంత స్పష్టంగా ఏ అనుభూతి లేదని కానీ తనతో ఉన్నంత సేపూ బాగానే ఉంటోందని చెప్పింది. ఆ తరువాత నేను దీపని ప్రశ్నలతో వేధించటం మానేశాను.

          “  ఉట్టి స్నేహమే అయితే పరవా లేదూ, అంతకు మించినది అయేతే మాత్రం జాగర్త” అని ఒక సలహా విసిరాను.” అలాగేనే మనోజ్ తో నాకు అటువంటి అనుబంధం ఏర్పడుతున్నది అని అనిపించినప్పుడు ముందు నీకే చేపుతాను” అంది.

          మా ఏం.ఏ  రెండో సంవత్సరం కూడా పూర్తి కావచ్చింది. పరీక్షలు దగ్గర పడుతు న్నాయి. గత కొన్ని రోజులగా దీపలో మార్పు గమనించాను. మనోజ్ హాస్టల్ కి వచ్చి  కలవటం కూడా మానేశాడు. వారిద్దరి మధ్య ఏం గొడవ పడ్డారో….దీప  తెలివైన పిల్ల. తన స్వవిషయాలు తవ్వి తవ్వి అడగటం ఇష్టం లేక , వారి సమస్య వారే సమాధాన పడతా రులే అని ఊరుకున్నాను. పరీక్షలకి ఇంక వారం రోజోలున్నాయి. దీప నాతో కూడా మాట్లాడటం తగ్గించేసింది. తనని ఏమడగటానికి నేను జంకుతున్నాను. తిండి తిప్పలు మానేసి ఏదో లోకంలో ఉంటోంది. పోనీ చదువుకుంటునదా పరీక్షలకి అని అంటే అదీ కనిపించటంలా. ఒక సాయంత్రం నాకు పక్క బజారులో ఏదో పని ఉండి దీపని కూడా వస్తావా కొంచెం మార్పుగా ఉంటుంది అని  అంటే రానంది.  సరే అని నేనే వెళ్ళి నా పని చేసుకుని ఓ గంటలో తిరిగి వచ్చాను. రూమ్ తలుపు వేసి ఉంటే తట్టాను. అలా ఎన్ని సార్లు తలుపు ఎంత గట్టిగా కొట్టినా దీప తలుపు తెరవక పోయేసరికి నాకు భయం వేసి వార్డన్ దగ్గరకు వెళ్ళి చెప్పాను. ఆవిడ వెంటనే వచ్చి ఎంత ప్రయత్నించినా లాభం లేక పోయింది. ఇక లాభం లేదని వార్డన్ అనుమతి తో కొంత మంది అమ్మాయిలు అందరం  కలిసి బలం పెట్టి తోస్తే తలుపు తేర్చుకుంది. లోపల దీప గాడ  నిద్రలో ఉన్నటని పించి, ముక్కు దగ్గర వేలు పెట్టి చూస్తే శ్వాస తీసుకుంటోంది అని గ్రహించి తెరిపిన పడ్డాము. దీపని అలా చూడంగానే నాకు దుఃఖమూ భయముతుతో ఏడుపు వచ్చేసింది. తన మనస్థితి తెలిసి కూడా  వక్కర్తిని రూమ్ లో వదిలి వెళ్లినందుకు నన్ను నేనే చాలా విసుక్కున్నాను. ముఖం మీద నీళు జల్లి .కుదిపి కుదిపి లేపితే ఎలాగో కళ్ళు తెరిచింది కానీ పూర్తి గా స్పృహ లోకి రాలేదు. మా వార్డన్ దీప బాగా తెరుకున్నాక తన రూమ్ కి తీసుకురమ్మని నాకు చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. సరే అని దీపని లేపి కూర్చోపెట్టి గ్లాసుడు ఉప్పు నీలు తాగించాము ఎలాగో. ఏమైనా నిద్రమాత్రలు ఓవర్ డోసైతే బయటకు తెప్పిం చాలని. వెంటనే  వాష్ రూమ్ కి వెళ్ళి వచ్చి కొంచెం తెరుకుంది. కాసేపటికి బాగా తెరుకు న్నాక  వార్డన్ రూమ్ కి తీసుకు వెళ్ళాను. మేము వెళ్ళేసరికి వార్డన్ తో పాటు మరో ఆమె కూర్చుని ఉన్నారు. మమ్మల్ని చూసి ఆమెని  కౌన్సిలర్గా పరిచయం చేశారు. వార్డన్.

          “ నీ మనస్సులో ఉన్నదంతా ఈవిడతో పంచుకో దీపా. మనస్సు తేలికగా ఉంటుంది అన్నారు . “ నన్ను ని రూమ్ మెట్ ని బయటకు వెల్లమంటే వేల్తాము “ అని ఆవిడ అంటుంటే నేను లేవబోయాను. దీప నా చేయ గట్టిగా పట్టుకుని ఆపి  వలవలా  ఏడవటం మొదలు పెట్టింది. అప్రయత్నంగా దీప తలని దగ్గరకు తీసుకున్నా  ఓదార్పు గా . దీపని అలా చూస్తుంటే నాకు దుఃఖం ఆగ లేదు. కొంత సేపటికి తేలిక పడి “ ఎంతో కష్ట పడి  రాసుకున్న నా నోట్స అంతా  మంట కలిపేశాడు అంటూ మళ్ళీ భోరుమని ఎడ్చింది దీప . ఇంత సేపు మారు మాట్లాడ కుండా కూర్చున్న మాధవి కౌన్స్లర్

          “ఏం జరిగింది వివరంగా చెప్పమ్మా , అప్పుడే కదా మేము ఏమైనా సాయం చేయ గలం అన్నారు.”  “ ఎవరూ ఏమీ చేయలేరు. నేను బుద్ధిలేక మనోజ్ ని నమ్మి నానోట్స అంతా వాడికి సాయం చేయ మంటే ఇచ్చి నందుకు నన్ను ఫూల్ని చేశాడు. “ దీప కొంచెం కోలుకుని చెప్పింది.

          దీపతో పరిచయం అయ్యాక తను అంతమొద్దు నిద్ర పోవటం ఎప్పుడూ ఎరగను. నిద్ర మాత్రలు వేసుకున్నవా అని అడిగితే అవునని కాదని చెప్పకుండా స్తబ్దుగా ఉండి పోయింది. మాధవి దీపని ఇంకేమీ ప్రశ్నించకుండా నిమిషం సేపు పరీక్షగా గమనించి , ఒక టాబ్లెట్ పేరు రాశి నాకు ఇచ్చి పక్కన ఉన్న మెడికల్స్ నుంచి తీసుకురమ్మని ఆ చీటి నాకు ఇచ్చారు . తన నారాల ఉద్రిక్ప్త ను శాంత పర్చటానికి ఒకే మెడిసిన్ రాశాను కానీ ఒక నెల వరకు రోజుకి ఒకటి తప్పకుండా  వేసుకోవాలని చెప్పారు. “ మాడమ్, దీప పేరెంట్స్ కి  తెలియ చేస్తే మంచింది అంటారా” అని అడిగాను. నా మాట పూర్తి కాక మునుపే దీప నా చేయి గట్టిగా పట్టుకుని వద్దు అని వారిస్తూ “ వద్దు అమ్మ హార్ట్ పేషెంట్ . తనకు తెలిస్తే గాబరా పడుతుంది, ప్లీజ్ “ అంది. అంతా తెలిసిన దానివి మరి ఇటువంటి పని ఎందుకు చేశావు. ప్రతి సమస్య కి ఒక పరిష్కారం తప్పకుండా ఉంటుంది. నీ బాధ నీ రూమ్ మెట్ తో కానీ మాతో కానీ పంచుకుంటే పరిష్కారం ఆలోచిస్తాము కదా! మళ్ళీ ఇటు వంటి మూర్ఖ్వత్వపు పని చేయనని మాకు ప్రమాణం చేసి చేప్పు అని వార్డన్ గట్టిగా చెప్తే సరే అని మాట ఇచ్చింది దీప.  తనని ఎప్పుడూ వంటరీ గా వదలొద్దని నాతో గట్టి గా చెప్పి మమ్మల్ని పంపించారు ఆవిడ. నేను మందు కొనుక్కుని తిరిగి వచ్చి దీపని తీసుకుని రూమ్ కి వచ్చాము.

          రాత్రి డిన్నర్ వేళ  అయింది. డైనిగ్ హాల్ కి వెళ్దామా అని అడిగితే ఏమీ తినాలని లేదు రానంది. సరే అయితే నేను వెళ్ళి నా ప్లేట్ లో అన్నీ సర్వ్ చేసుకుని తెస్తాను .నాతో కొంచెం షేర్ చేసుకుని తిను అని చెప్పి నేను తిరిగి వచ్చే దాకా దీపని చూసుకోమని పక్క రూమ్ అమ్మాయికి  చెప్పి వెళ్ళి  డిన్నర్ తెచ్చాను. దీప ఎలాగో కొంచెం తినింది. నేను కూడా బలవంత పెట్ట లేదు. తన చేత కౌన్స లర్ ఇచ్చిన మందు మింగించి పడుకో మన్నాను.

          ఎలా పడుకుంటాను సత్యా? నాలుగు రోజుల్లో పరీక్షలు. నా దగ్గర ప్రిపేర్ అవటానికి మెటీర్యల  ఏమీ లేదు ఎలాగా !!! అంది .నిజమే కదా . అంత పెద్ద సమస్య పెట్టుకుని నిద్ర పొమ్మంటే ఎలా అని ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి దీప తో అన్నాను_ “ అవును  ఇంత జరిగితే నాతో అయినా నీ బాధ పంచుకోకుండా ఎందుకు అలా కుమిలి పోయావు? ఆ మాత్రం కష్ట సుఖాలు పంచుకోలేక పోతే ఎందుకు ఈ స్నేహం ? ముందే నాతో చెప్పి ఉంటే ఏదో దారి వెతుకుదుము కదా !!! పోనీలే ఇప్పటికీ మించి పోయింది ఏం లేదు.

          నాకు నా నోట్సు  పోయిన దాని కంటే  అంతఫూలిష్ గా  ఆ మనిషిని ఎలా నమ్మానా అని నా పై నాకే సిగ్గు అనిపించిది సత్యా. ప్రతి టర్మ్ పరీక్షల్లో నేను టాప్ చేస్తున్నాని ఓర్వ లేక చేసిన పని అది . వాడు తన మాటల్తో నన్ను ఎంత మోసం చేశాడంటే వాడి మనసు లో ఉన్న కుత్సిత భావాన్ని గ్రహించలేకపోయాను సత్యా . అంతలా నన్ను మోసం చేశాడు. పరీక్షలు వారం ఉందనగా నా నోట్స్ ఇవ్వమని అడిగితే పొరపాటున నిప్పు అంటుకుందని చల్లగా చెప్పాడు. నేను వాడి వేపు అలా చూస్తూ ఉండిపోయాను. మనస్సు ఒక సారిగా మొద్దు పారిపోయి వీడు నాకు తెలిసిన మనోజెనా అని. వాడు మాత్రం నన్ను అలా వదిలేసి వెళ్లిపోయాడు. తల్చు కుంటే ఇటువంటి వాడితోనా నేను అంత స్నేహం చేసి నందుకు నా పై నాకే ఎహ్యా భావం కలిగింది .” అని తన్ని తాను  నిందించుంటున్న దీప తో అన్నాను- అంతలా నిన్ను నువు నిందించుకోకు దీపా .ఇందులో నీ తప్పు ఏమీ లేదు. మనసు లో అంత ద్రోహం పెట్టుకుని నిన్ను అంతలా నమ్మించిన వాడిని మాత్రం వదల కూడదు.

          మరైతే ఏం చెద్దమంటావు?’ అంది. “వాడు నీ నోట్స కాజేశాడు కానీ నీ మెదడ్ని కాజేయలేడు  కదా.,ఇన్నాళు  కష్ట పడి లైబ్రెరి నుంచి అన్నీ పుస్తకాలు రెఫర్ చేసి తాయారు చేసినా  నోట్స్ ని మెదడు లో కూడా  తప్పకుండా రెజిస్టర్ అయి ఉంటుంది కొంత అయినా. రేపు మన్నిద్దరం మీ డిపార్ట్మెంట్ కి వెళ్ళి మీ హెడ్ ఆఫ్ డిపార్ట్మెంట్ కి జరిగింది అంతా చెపుదాము. లైబ్రెరి నుంచి తమ పేరు మీద నీకు కావల్సిన బుక్స్ ఇష్యూ చేయించి ఇవ్వమని రిక్వెస్ట్ చేద్దాము. ఈ పాటికి నీ పై మీ లెక్చరర్స్ అందరికీ మంచి అభిప్రాయం కలిగే ఉంటుంది. వారు తప్ప కుండా సాయం చేస్తారు. బుక్స్ తెచ్చుకుని ఇంకనోట్స్ రాసుకోకుండా డైరెక్ట్ గా బుక్స్ నుంచే చదువుకుని పరీక్షలు రాయి. ఆపై దేముడు ఉన్నాడు నువు మళ్ళీ టాప్ చేస్తావు. సరేనా. ఇంక నిద్రపో అని తనకి సర్ది చేప్పాను. దీపకి నేను చెప్పింది నచ్చి పడుకోవటానికి ప్రయ్త్నించింది.నేను కూడా తన వైపు చూస్తూ నిద్రలోకి జారుకున్నాను.

          మర్నాడు అనుకున్న ప్రకారమే నా కాలేజీకి సెలవ పెట్టి దీప  డిపార్ట్మెంట్ కి వెళ్లాము. దీప పై గురి ఉన్న ఒకరిద్దరి లెక్చరర్స్ ఇంక వాళ్ళ హెడ్ ఆఫ్ ది డిపార్ట్మెంట్ ని కలిసి జరిగిన విషయం చెప్పాము. ఎహ్ ఓ డి మనోజ్ పై మండి పడి ‘వాడికి తెలీదా ఇటువంటి నీచమైన పనులు చేసి పట్టు పడితే నేను తనని ఎక్సామ్స రాయకుండా డిబార్ చేయ గలనని. ఎండ్ డేట్స్ వాట్ ఐ ఏం  గోయింగ్ టు డు నవ్”. ఆయన శాంత పడ్డాక నేను దీప అయ్యన్ను రిక్వెస్ట్ చేశాము లైబ్రెరి నుంచి తనకి కావల్సిన కొన్ని బుక్స్ ఇష్యూ  చేయించి పరీక్షలు అయ్యేదాకా తనకి ఇవ్వ గలరా అని. ఆయన వెంటనే ఒక పేపర్ పై పెర్మిషన్ రాసి ఇచ్చారు. కావల్సిన బుక్స్ తీసుకోమన్నారు. ఇద్దరం లైబ్రెరి కి వెళ్ళి బుక్స్ తెచ్చు కున్నాము. అప్పటికి దీప మొహం కొంచెం తెరుకుంది. “ సత్యా థాంక్యు సొ మచ్ , నువ్వు లేకపోతే నేను ఏమై ఉండునో” అంటూ ఎమోషనల్ అయి పోతుంటే నాకు భయం వేసి “ నేను ఎప్పుడూ నీ పక్కనే ఉంటాను మళ్ళీ ఏ వెధవ పని చేయకుండా సరేనా. ఇక బుక్స్ చదువుకోటం ప్రారభించు. వాడికి బుద్ధి వచ్చేలా మళ్ళీ నువు టాప్ చేయాలి కదా.” అంటూ మాట మార్చాను.  ఆ తరువాత క్షణం కూడాతనని  వంటరీ గా వదిలి ఎటూ వెళ్ళే దాన్ని కాదు,నేను.

          పరీక్షలు మొదలయినాయి. ఒకొక్క పేపర్ రాశి వచ్చాక దీప లో మునపటి ఉత్సాహం కనిపించింది. అన్నట్లు మాకు తరావత తెలిసింది  – మనోజ్ వాళ నాన్న వచ్చి కాళ్లా వెళ్లా పడితే వారి ఎహ్.ఓ.డి. డిబార్ చేయకుండా మనోజ్ ని పరీక్ష లో కూర్చోవటానికి అనుమతించారని. కానీ తను చేసినదానికి శిక్ష గా తను రాసిన  ప్రతి ఆన్సర్ పేపర్ నుంచి పది మార్క్స్ దిడక్ట్ చేస్తామని.

          ‘చూసావా దీపా, ఎంత పెద్ద సమస్య కి ఐనా ఒక పరిష్కారం తప్పకుండా ఉంటుంది. జరింగింది ముందే నాతో చెప్పి ఉంటే ఇంత డిప్రెస్షన్ కి లోనవకుండా  పరిష్కారం  దొరికేది  కదా?’ నిజమే సత్యా కానీ నా నోట్స్ కాలిపోయిందని వాడు చెప్పి నప్పుడు నాకు నోట్స్ పోయిందన్న బాధ కంటే ఇలాంటి వాడినా నేను అంత నమ్మి స్నేహం చేశాను.’ అని నా పై నాకే చాలా అసహ్యం వేసి నాలో నేనే కుమిలి పోయాను అంది. 

          “అంత తెలీవైన దానివి ,ఇంత డిప్రెషన్ కి లోనవకుండా నీ మనసులో బాధ ని స్నేహితులతో పంచుకోక పోతే ఇంక దేనికి పనికి వస్తుంది స్నేహం. సరే ఇకనైనా భవిష్యత్తులో ఎటువంటి కష్టం వచ్చినా ఎవరోకరితో పంచుకో సరేనా”అన్నాను.”ఒక రకంగా మంచె అయింది కదా. ఆమనోజ్ ఎటువంటి వాడో నీకు ముందే తెలిసి పోయింది, ఇంక వాడి వలలో  పడి పోకుండా. ఇందుకేనేమో అంటారు దేముడు ఏం చేసినా మన మంచికే అని”.

          ఇంక కొన్నాళకి హాస్టల్ వదిలి ఎవరి ఇళ్ల కి వారు వెళ్లిపోతాము. మళ్ళీ జీవితం లో కలుస్తామో లేదు తెలీదనుకుంటే చాలా బాధ గా అనిపించింది. “ ఏం. ఫిల్ చేసి డాక్టరేట్ చేస్తావా దీపా” అని అడిగాను. చేయాలనే ఉంది .చేసినా ఇక్కడ నుంచి మాత్రంచేయను. మళ్ళీ వాడి మొహంచూడలేను” అంది. ఆఖరి పరీక్ష కూడా అయి పోయింది. ఒక్కొక్కళ్ళూ తమ తమ ఇళ్ళకి వెళి పోతున్నారు. నేనూ దీపా కూడా వీడిపోయే రోజూ వచ్చింది . ఆ క్రిందటి సాయంత్రంచాలా రోజులకి మేమిద్దరం కిందకు వచ్చి ఫౌంటెన్ గట్టు పై కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నాము. ఇంతలో ఒక తెలిసిన ముఖం గెట్ దగ్గర కనిపించి నేనూ దీపా లేచి వేను తిరిగాము. మా వాచ్ మెన్  వచ్చి ఒక లెటర్ ఇంక ఒక పాకెట్ చేతిలో పెడుతుంటే ‘ ఇవ్వి ఇచ్చిన అతన్నే ఉంచుకోమని చెప్పు’ అని తిరిగి వాచ్ మెన్ కె ఇస్తే అతను వెళిపోయాడమ్మ.’అన్నాడు.  ఇక అవి అందుకోక తప్పలేదు మాకు. దాని వేపు చూడటం కూడా ఇష్టం లేని దీప అవి ఒక పక్కన పడేసి డైనింగ్ హాల్ కి వెళ్ళి డిన్నర్ చేసి వచ్చాము. మర్నాడు విడిపోతామని మనసంతా భారంగా ఉండి ఇద్దరం మంచం మీద వాలి పోయాము. కాసేపు అలా ఉన్నాక నేనే ఆ ప్యాకెట్టు  విప్పి చూసి ఆశ్చర్య పోయాను. అందులో పెద్ద నోట్స్ బండల్ తో పాటు ఒక లెటర్ ఉంది. “ ఎదురు పడి క్షమాపణ చెప్పుకునే ధైర్యం లేక వాచ్ మన్ కి ఇచ్చి వెళ్తున్నాను. మీ  నోట్స్ కాల్చలేదు. మీ నోట్స్ మీ దగ్గర లేకుండా చేస్తే మీ స్థానంలో  నేను టాపర్ణి అవుదామన్న దురాశతో  చెప్పిన అబద్ధం అది.” అని ఉంది అందులో. ఆ కాయతం పక్కన పెట్టి ఈ నోట్స్ కట్టని ఏం చేయమంటావని అడిగాను దీపని.  క్షణం ఆలోచించి వార్డన్ కి ఇచ్చి మన జూనియర్స్ కి ఇవ్వమని చెపుతానంది. మర్నాడు మేమీద్దరం విడిపోయే ముందు దీప నా మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి “ ఆ రోజు నుంచి నాకు ఎప్పుడూ తోడుగా నిలిచి నాకు ధైర్యం చెపుతూ నాకు సరైన దారి చూపించి ఉండక  పోతే నేను ఎలా ఉండునో సత్యా. థాంక్స్ అనే పదం చాలా చిన్నది అందుకే ఒకొక్క సారి ఎన్ని సార్లు థాంక్స్ చెప్పినా చాలదనిపిస్తుంది” చెప్పి ఏడుస్తుంటే నాకు కూడా దుఃఖం ఆగలేదు. అలా విడిపోయిన వాళం నెలకు కనీసం రెండు ఉత్తరాలైన రాసుకుని మా విషయాలు చెప్పుకునే వారం.

          అటువంటిది ఇన్నాళ నుంచి మనోజ్ తన జీవితం లోకి మళ్ళీ  ప్రవేశించాడన్న విషయం నాకు ముందే చెప్ప కుండా అకస్మాత్తుగా ఇద్దరు ఏకంగా పెళ్లి చేసుకుని వచ్చి నన్ను కలిశారంటే ఒకపక్క బాధ, తనని అంతలా నమ్మక ద్రోహం చేసిన మనిషిని ఎలా క్షమించ కలిగిందన్నఆశ్చర్యం,  దీప పై ఒక రకమైన కోపం అన్నీ కలసి నా మనసంతా చాలా ఆస్తిమితంగా అయింది. దీప ఆ మనిషిని ఎలా క్షమించిందో  కానీ తను మాత్రం మనోజ్ ని క్షమించలేక పోతున్నది, బహుసా నా స్వభావం తెలిసే దీప ముందే ఆ విషయం తనకి చెప్పి ఉండదు అనుకున్నా. నా మాట ఎలా ఉన్నా మళ్ళీ జీవితంలో అలా మోసపో కుండా దీపని కాపాడుతూ ఉండమని దేముడ్ని ప్రార్థించా.

*****

Please follow and like us:

Leave a Reply

Your email address will not be published.