చిత్రలిపి- ధరిత్రికే ధరిత్రివి నీవు !

చిత్రలిపి

ప్రకృతి భక్షకుడు 

-మన్నెం శారద

ఏ ఉదయమొ  పచ్చగాలి పీల్చుకుందామని గంపెడాశతో   ఇంటిముందు పంచసంపెంగ  చెట్టు అరుగు మీద ఆశతో కూర్చుంటానా ….ఏవీ మునుపటి  చల్లటి గాలులు !ఏవీ ఆ పూలతావులు !అటూఇటూ ఎడాపెడా ఆకాశంలోకి పెరిగిన కాంక్రీటు జైళ్ళమధ్య  నా కొంప నేలకి అతుక్కుపోయి  నిర్భాగ్యం గా చూస్తున్నది ప్రేమరంగరించి పెంచిన మొక్కలిప్పుడు పువ్వు లేక ,పిందెలేక చావలేక బ్రతకలేక ..ముడుచుకున్న బూడిదరంగు ఆకులతో దీనంగా నా వైపు నిస్తేజంగా చూస్తుంటాయి .తలదించుకుని ,తలవంచుకుని గుక్కెడు కాఫీ గటగటా మింగుతున్నవేళ … గుండెలమీద గునపం పోటులా  టకాటకా శబ్దం !దేవుడా …అనుకుంటుండగానే తారురాసిన మొహానికి  తగరపుబిళ్ళలు  అతికించుకున్నట్లు కళ్ళని పళ్ళని మెరిపించుకుంటూ  వాడు రానేవస్తాడు ! పెళ్ళాం  మరీమరీ  ఖర్చుపెట్టేహక్కులేదని గట్టివార్ణింగ్ ఇచ్చి న అయిదొందలనోటు గంజి పెట్టి ఇస్త్రీ చేసిన గ్లాస్కో జేబులో పెట్టుకుని “మీ కాఫీ వాసన అక్కడకొస్తుందనుకోమ్మా “అంటూ అన్ని ఋతువుల్లోనూ ఆసరాగా వుండే  బూదికొట్టుకుపోయిన  గొడుగుని  పక్కన పెట్టి  పళ్ళికిలిస్తాడు  ఏం  జరుగుతుందో తెలిసి కూడా  ఆ దరిద్రపు మొహాన కాఫీ నీళ్లు జల్లడానికి  లోనికి వెళ్ళొస్తానా .. “ఏమోయ్  ఇల్లు  డెవలప్మెంట్ కిచ్చేద్దాం … రెండు కొంపలు వస్తాయ్ ఒకటి అద్దెకిచ్చి మరోదాంట్లో ఉండొచ్చు “అంటూ సిద్దపడిపోతాడు  ఇతను !వాడు కమ్మటి ఫిల్టర్ కాఫీ తాగి  మాకు మంటొచ్చేకషాయం  గుండెల్లో నింపి  చక్కాపోతాడు చల్లగా…. “నా చెట్లో  అంటాను నేను గింజుకుంటూ  ఎండపడక వాటికి ఎదుగూ బొదుగూ ఏది  అంటాడీతను  ఎదో ఒకరాత్రి వద్దువద్దు ఇల్లు అపార్ట్మెంట్స్ కి ఇవ్వొద్దు !”అని ఏడుస్తూ  గాభరా గా లేస్తానా…”నీ మొహం… మనం ఇచ్చి ఏడాదయ్యింది  “అని నవ్వుతాడితను !ఆకాశమునుండి అగాధంలోకి చూస్తూ నేను !!!

*****