జీవితం అంచున -28 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి నా ప్లేస్మెంట్స్ నోటిఫికేషన్ వచ్చింది. మొదటి వారం AM షిఫ్టు, రెండో వారం PM షిఫ్టు వేసారు. AM షిఫ్టు ఉదయం ఆరుకి ప్రారంభమయి మధ్యాహ్నం రెండుకి ముగుస్తుంది. తరువాతి షిఫ్టు నర్సుకి హ్యాండోవర్ చేసేసరికి దాదాపు మూడవుతుంది. PM షిఫ్టు మధ్యాహ్నం రెండు నుండి రాత్రి పది వరకు. ట్రైనింగ్ అవుతున్న విద్యార్థులకు నైట్ షిఫ్టులు లేవు. ఈ ప్లేస్మెంట్స్ పూర్తయితే […]
Continue Reading
నా అంతరంగ తరంగాలు-25 -మన్నెం శారద నా పేరు నాకిష్టం ! ఆమాటకొస్తే ఎవరిపేరు ఎవరిష్టం ఉండదు చెప్పండి ! అయితే ముఖ్యంగా చదువులతల్లి సరస్వతి పేరు కావడం అందుకు కారణం . మేము నలుగురు ఆడపిల్లలం. మా అక్కపేరు హేమలత. ఆ పేరంటే మా నాన్నగారికి ఇష్టం అట. అక్కకు ఆయనే పెట్టారట. ఇక మిగతా ముగ్గురికి అమ్మే పేర్లు పెట్టారు. వరుసగా లక్ష్మి ,సరస్వతి ,పార్వతి ఇల్లంతా నడయాడాలని నాకు శారద. మా మిగతా […]
Continue Reading
వ్యాధితో పోరాటం-30 –కనకదుర్గ పాపం శ్రీని ఏం సుఖపడ్డాడు నన్ను చేసుకుని. పెళ్ళయిన 4 ఏళ్ళకే ఈ రోగం తగులుకుంది. ఇక్కడికొచ్చాక కొంచెం బాగున్నాం అనుకుంటే ఇప్పుడు ఇలా బాధపడ్తు న్నాం. ఒక్కడే ఇద్దరు పిల్లల్ని అందులో ఒక పసికందుని చూసుకుంటూ, ఆఫీసుకి వెళ్తూ నన్ను చూడడానికి వస్తూ కష్టపడ్తున్నాడు. ఆర్ధిక విషయాలు నాతో అసలు మాట్లాడడు. నేను ఎన్నిసార్లు అడిగినా దానికి బదులేం చెప్పడు. “నేను చూసుకుంటాను కదా! నీకెందుకు మరొక ఆలోచన? ఇప్పటికే నొప్పితో, […]
Continue Readingజీవితం అంచున -27 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి క్వశ్చనేర్ పూర్తయ్యాక మొట్టమొదటగా విద్యార్థులను డోనింగ్ అండ్ డోఫింగ్ చేసి చూపమన్నారు. డోనింగ్ ఆఫ్ PPE అంటే హ్యాండ్ వాష్ తో ప్రారంభo చేసి PPE ను ధరించే వరుస క్రమం అలాగే డోఫింగ్ ఆఫ్ PPE అంటే మళ్ళీ హ్యాండ్ వాష్ తో ప్రారంభo చేసి PPE ను విసర్జించే వరుస క్రమం. మనం చేసే డెమోలో డోనింగ్ మరియు డోఫింగ్ల […]
Continue Reading
నా అంతరంగ తరంగాలు-24 -మన్నెం శారద నేను చూసిన మొదటి సినీ నటి అప్పుడు మా నాన్న గారు గురజాలలో పోస్టుమాస్టర్ గా చేస్తున్నారు. మాచర్ల నుండి ట్రాన్ఫర్ అయి గురజాల వచ్చాం. గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్స్ క్వార్టర్స్ అన్నీ అక్కడ సౌరయ్య కాంపౌండ్ లోనే ఉండేవి. ఆయనకు బస్ సర్వీస్ కూడా ఉండేది. మా ఇల్లు సరేసరి.. ముందు పోస్ట్ ఆఫీస్… వెనుక రెండు గదులు, వంటగది, బ్యాక్ యార్డ్, పైన బెడ్ రూమ్స్, పెద్ద ఓపెన్ టెర్రస్ […]
Continue Reading
యాదోంకి బారాత్-26 -వారాల ఆనంద్ మొదలయిందేదయినా ముగియకతప్పదు. కొన్ని ఎప్పుడు మొదలయ్యాయో తెలీదు, మరికొన్ని ఎప్పుడు ముగుస్తాయో చెప్పలేం. జీవితాల సంగతి అట్లా వుంచితే ఉద్యోగం విషయం మాత్రం మొదలయినప్పుడే ముగింపు ఎప్పుడో తెలుస్తుంది. టైర్ అయినా లేకున్నా రిటైర్ అవడం తప్పదు కదా. అలాంటి ముగింపు నా ఉద్యోగ జీవితంలో కూడా వచ్చింది. అప్పటికే నాతో కలిసి పనిచేసినవాళ్లూ, కలిసి నడిచిన వాళ్ళూ రిటైర్ అయి విశ్రాంతి జీవితాల్లోకి వెళ్ళిపోయారు. “బతుకు ప్రయాణంలో ఎందరో స్నేహితులు ఎవరి స్టేషన్లో […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-29 –కనకదుర్గ అపుడే జాండిస్ జ్వరం వచ్చింది. ఇంక ఆ స్కూల్ కెళ్ళడం మాన్పించేసారు. ముందు వెళ్ళిన స్కూల్ లోనే 7వ తరగతి పరిక్ష రాయడానికి కొంత డబ్బులు తీసుకుని ఒప్పుకున్నారు. చాలా వరకు ట్యూషన్లో చదువుకుని పరీక్షలు రాసాను. పాస్ మార్కులతో మొత్తానికి పాసయ్యాను. 1978 నవంబర్లో మా అన్నయ్య భాను పెళ్ళయ్యింది. ఆ పెళ్ళికి జరిగిన హడావుడి, వాదనలు, నాన్నకు, అన్నకు మధ్య గొడవలు చూసి చాలా భయ మేసేది. అన్నకి అపుడే […]
Continue Readingజీవితం అంచున -26 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి మా అమ్మాయి చిన్నప్పుడు ఎదైనా కొత్త గౌను కొంటే ఎంతో సంబరంగా వెంటనే వేసేసుకునేది. అమ్మాయి కొని వుంచిన కొత్త యూనిఫారం చూసే సరికి నా ప్రయాణ బడలిక మొత్తం పటాపంచలయ్యింది. చిన్న పాపాయిలా సంబరపడుతూ వెంటనే వేసేసుకున్నాను. యూనిఫారం అద్దినట్టు అందంగా నప్పింది. నూతనోత్సాహంతో ఫ్లైట్ దిగిన రోజునే షాపింగ్ చేసి నర్సింగ్ షూస్ కొనుక్కున్నాను. సిములేటెడ్ స్కిల్స్ ట్రైనింగ్ ప్రారంభమయ్యే […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-25 -వారాల ఆనంద్ ఒక్కోసారి నిలిచిపోవడం/ కాల్రెక్కలు కుదేసినట్టు కూలబడిపోవడం/ మంచిదేనేమో….. మనిషిదేముంది ఆకులు రాలిన చెట్టులాంటివాడు ఎండిన మోట బావిలాంటి వాడు మళ్ళీ చిగురిస్తాడు ఊటలోంచి ఎగిసిపడ్డ తేటనీరులా ఉప్పెన అవుతాడు ఒక్కోసారి నిలిచిపోవడంలోంచే ఉవ్వెత్తున ఎగిసిపడటానికి సత్తువ వొస్తుంది తలెత్తుక తిరగడానికి ప్రాణమొస్తుంది *** బతుకు పరుగులో స్పీడ్ బ్రేకర్ అనుకున్నదాన్ని దాటేశాను. నిజానికి అది దాటగానే రహదారిలో ఓ మలుపు ఎదురయింది. మూల తిరిగి […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-28 –కనకదుర్గ నా డాక్టర్ వచ్చి రిపోర్ట్స్ చూసి ఇంకొన్ని టెస్ట్స్ చేసి చూసాక ఏం చేయాలో ఆలోచిద్దాం అని చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. ప్రక్కన పేషంట్ని చూడడానికి చాలామంది మెడికల్, హాస్పిటల్ కౌన్సిలర్ వచ్చారు. ఒక కర్టన్ తప్ప ఏ అడ్డం లేదు పక్క పేషంట్ కి నాకు మధ్యన. మాటలన్నీ క్లియర్ గా వినిపిస్తాయి. “మీ పిల్లలకు ఇన్ ఫార్మ్ చేసారా?” “లేదు. మీరేం చెబ్తారో చూసి చెప్పాలనుకున్నాం.” “సర్జరీ తప్పకుండా చేయాలి. ఆ […]
Continue Readingజీవితం అంచున -25 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఇల్లంతా బంధుమిత్రులతో క్రిక్కిరిసి వుందేగాని వాతావరణం ఆనందానికి బదులు ఉద్వేగంగా వుంది. ఎవరికి వారే వారి వారి పద్దతిలో అమ్మను బయిల్దేరటానికి ప్రేరేపిస్తు న్నారు. రాత్రి పన్నెండు గంటలకు ఫ్లైట్ డిపార్చర్.. కోవిడ్ పరీక్షల నిర్ధారణ, ఇతర సంబంధిత డాక్యుమెంట్స్ చెకింగ్ కారణంగా నాలుగు గంటలు ముందుగా రిపోర్ట్ చేయవలసి వుంది. ఇంటి నుండి ఏడు గంటలకు బయిల్దేరాలి. వచ్చిన బంధుమిత్రులంతా భోజనం […]
Continue Reading
నా అంతరంగ తరంగాలు-23 -మన్నెం శారద నాకు తెలిసిన రమాప్రభ శరత్ బాబు గారు చనిపోయినప్పుడు నేను ప్రత్యేకమైన పోస్ట్ పెట్టలేదు. శరత్ బాబు గారితో వున్న కొద్దిపాటి పరిచయం, రమా ప్రభ గారితో వున్న మరి కాస్త ఎక్కువ పరిచయం జ్ఞప్తికి వచ్చిమాత్రం బాధ పడ్డాను. శరత్ బాబు గారి నటన గురించో, అందం గురించో నేనిక్కడ ప్రస్తావించ దలచుకో లేదు. ఆయనకు లభించిన పాత్రలవరకూ ఆయన పాడు చేయకుండా న్యాయమే చేశారు. తెలుగులో కన్నా […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-24 -వారాల ఆనంద్ ఎందుకయినా మంచిది/ కనురెప్పలు తెరిచే వుంచాలి/ ప్రకృతి ఏ అందమయిన దృశ్యాన్నో నీ కంటిలో వేసి పోవచ్చు/పోతూ పోతూ ఓ తుంటరి మబ్బు తునక/ఇంధ్రధనుస్సుని సాక్షాత్కరింప చేయొచ్చు ఎందుకయినా మంచిది/ పిడికిలి తెరిచే వుంచాలి/ఎవరయినా చేతిలో చెయ్యేసి/ స్నేహ హస్తం కలిపేసి పోవచ్చు/ నడుస్తూ నడుస్తూ మనిషనేవాడు/ఓ ఆలింగనం ఇచ్చి పోవచ్చు ఎందుకయినా మంచిది/ హృదయం తెరిచే వుంచాలి/ మనసుగల ఏ మనిషో/ తలుపు తట్టకుండానే పలకరిచి పోవచ్చు/ కదుల్తూ కదుల్తూ […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-27 –కనకదుర్గ సాయంత్రం శ్రీని క్యాథి ఇంటికే డైరెక్ట్ గా వచ్చి సూసన్ ని కల్సి, కాసేపుండి మమ్మల్ని ఇంటికి తీసుకెళ్ళాడు. క్యాథి భర్త గ్యారికి పెన్సల్వేనియాలో ఉండడం ఎక్కువగ నచ్చలేదు. ఆయనకి కొండలెక్కడం, బైకింగ్, హైకింగ్, వీటన్నిటితో పాటు మెడిటేషన్ అంటే చాలా ఇష్టం. ఆయనకు ఎక్కువగా మనుషులతో గడపడమంటే అంత ఇష్టపడేవాడు కాదు. క్యాథి అందరిలో వుండాలని కోరుకునే మనిషి. ఆమె అనుకున్నట్టు భర్తకు నచ్చితే పిల్లలతో ఇక్కడే ఉండాలనుకుంది తన కుటుంబానికి […]
Continue Readingజీవితం అంచున -24 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి టూరిస్ట్లకు అనుమతి లేదని కేవలం ఆస్ట్రేలియా పౌరుల కోసమే రిపాట్రియేషన్ ఫ్లైట్స్… అమ్మకు వీసా వచ్చిన నాటి వార్త. ఆస్ట్రేలియా పౌరుల వెంట తల్లి, తండ్రి, స్పౌస్ రావచ్చని మూడు రోజుల్లో మార్పు చెందిన వార్త. ప్రయాణీకులు రెండు డోసుల కోవిడ్ వ్యాక్సినేషన్ తీసుకుని వుండాలన్న నిబంధన. వెంటనే అమ్మకు రెండో డోసు ఇప్పించేసాను. అయితే రిపాట్రియేషన్ ఫ్లైట్స్ లో మాదాకా అవకాశం […]
Continue Reading
నా అంతరంగ తరంగాలు-22 -మన్నెం శారద 1986 లో అనుకుంటాను… నేను మయూరి వారపత్రిక తరపున కొంతమంది రచయితల్ని ఇంటర్వ్యూ చేసాను. సహజంగా చాలామంది తాము ఇంటర్యూ చేయడం తక్కువగా భావించి ఒప్పుకోరు. నిజానికి ఇంటర్వ్యూ చేసేవారు ఇంటర్వ్యూ చేయబడుతున్న వ్యక్తులు గురించి సమగ్రంగా తెలిసిన వారయి ఉండాలి. లేకుంటే మన టీవీ ఏంకర్స్ లా జుట్టు సవరించుకుంటూ, కళ్ళు మెరపించు కుంటూ దిక్కులు చూడాలి. మొత్తానికి పత్రిక యాజమాన్యం ఎవరెవర్నో సంప్రదించి వారు కాదనడంతో నా […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-23 -వారాల ఆనంద్ సంతోషం అగ్గిపుల్లలా సర్రున వెలిగి ఆరిపోతుంది దుఃఖం ఆగరొత్తీలా కాల్తూ మనల్నీ మన పరిసరాల్నీ చాలాసేపు అంటిపెట్టుకునే వుంటుంది. *** దుఃఖ వ్యక్తీకరణ మాధ్యమం కేవలం కన్నీళ్ళు కాదు, నా మట్టుకు నాకు కవిత్వం కూడా. అందుకే 2013-2014 సంవత్సరాల సంక్షోభ కాలంలో కవిత్వం నాకు పెద్ద అవుట్ లెట్ అయింది. చికిత్స విజయవంతమయి నిలకడయిన ఆరోగ్య స్థితిలో కరీంనగర్ చేరుకున్న నేను యధావిధిగా […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-26 –కనకదుర్గ పాప పుట్టక ముందు ఆఖరిసారి చెకప్ కి వెళ్ళినపుడు, ఇండ్యూస్ చేయాల్సి వస్తుం దేమో అంటే నాకు భయమేసింది. అప్పటికీ ఇప్పటికీ చాలా మార్పులు వచ్చాయి. చైతన్య పుట్టిన దాదాపు 10 ఏళ్ళ తర్వాత ఈ కాన్పు ఇపుడు. మెడిసెన్ బాగా డెవలప్ అయ్యింది, నొప్పులకు ఎపిడ్యూరల్ అనే మందు కూడా తీసుకోవచ్చని చెప్పారు. అయినా సరే నాకు అపుడయిన అనుభవం ఒక చేదు తీపి అనుభవంలా అయ్యింది. చెకప్ నుండి ఇంట్లో […]
Continue Readingజీవితం అంచున -23 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి భక్తి అనే పదానికి నాకు నిజమైన అర్ధం తెలియదు… ప్రపంచాన్ని నడిపించే ఒక సూపర్ నేచురల్ పవర్ కి దేవుడని పేరు పెట్టుకోవటం తప్ప. ఆ దేవుడిని కష్టనష్టాల్లో ప్రార్ధించుకోవటం తప్ప. ఆ రోజు GYDడయాగ్నొస్టిక్స్, పద్మారావునగర్లో అమ్మ వీసా మెడికల్స్ అప్పాయిం ట్మెంట్ దొరికింది. అంత క్రితం జరిగిన సైకియాట్రిస్ట్, న్యూరాలొజిస్ట్, కార్డియాలొజిస్ట్ ల ప్రత్యేక కన్సల్టేషన్ల విషయం బయల్పడకుండా, అమ్మకి […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-21 -మన్నెం శారద మా నాన్నగారు నర్సరావుపేట లో జాబ్ చేస్తున్న రోజుల్లో మాకు వినుకొండ దగ్గర వున్న నకిరికల్ లో ఒక స్నేహితురాలు ఉండేది. తను అప్పుడప్పుడూ మా ఇంటికి వస్తుండేది. వచ్చినప్పుడల్లా మమ్మల్ని ఒకసారి నకిరికల్ పంపమని అమ్మని బ్రతిమి లాడుతుండేది. మాకూ వెళ్ళాలని మహా సరదాగా ఉండేది కానీ అమ్మ ససేమిరా ఒప్పుకునేది కాదు. “నువ్వు చూసావుగా, మళ్ళీ వాళ్లేందుకు అక్కడకి?”అని తీసి పారేసేది. అమ్మ ఎదుట మాకేం ఫ్రీ […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-22 -వారాల ఆనంద్ బతుకంటేనే పరుగు. పరుగంటేనే డైనమిజం. అమ్మ వొడిలో కన్ను తెరిచింది మొదలు చివర కన్ను మూసేంతదాకా పరుగే పరుగు.‘పరుగు ఆపడం ఓ కళ’ అన్నారెవరో. నిజమే పరుగు ఒక నాన్-స్టాటిక్ డై మెన్షన్. ఆ స్థితిలో వున్నవాడు పరుగు ఆపడమంటే స్టాటిక్ డైమెన్షన్ లోకి రావడమన్నమాట. అట్లా రావడం అంత సులభం కాదు. స్వచ్ఛందంగా రావడం మరీ కష్టం. ఎందుకంటే పరుగులో ఒక మజా వుంది. ఒక వూపు వుంది. నిలువనీయనితనం […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-25 –కనకదుర్గ మొత్తానికి మా ట్రిప్ ముగించుకుని వచ్చాము. వారం రోజులు వెళ్ళివచ్చే వరకు బాగా అలసిపోయాను. శ్రీనివాస్ ఆఫీస్ కి వెళ్ళిపోయాడు. నేను పడుకుని నిద్రపోయాను. శ్రీనివాస్ మధ్యాహ్నం ఇంటికి వచ్చి నన్ను లేచి స్నానం చేసి రమ్మని నేను వచ్చేవరకు వేడి వేడి నూడుల్స్ చేసి పెట్టాడు. “నీకు అన్నం తినాలన్పించకపోతే కొద్ది కొద్దిగా ఇలాంటివి తింటూ వుండు, కొద్దిగానయినా శక్తి వుంటుంది.” అంటూ ఒక బౌల్ లో నూడుల్స్, స్పూన్ వేసి […]
Continue Readingజీవితం అంచున -22 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి పీక్స్ ఆఫ్ స్ట్రెస్ ఎలా వుంటుందో నాకు అనుభవంలోకి తెచ్చింది అమ్మ. అమ్మ ఆరోగ్య పరీక్షలు, స్పెషలిస్ట్ అప్పాయింట్మెంట్లు, స్కాన్లు, అమ్మ పాస్పోర్ట్ రెన్యువల్, ఆ పైన వీసాకి అప్లై చేయటం…అన్నీ ఒత్తిడితో కూడుకున్న వ్యవహారాలే. అమ్మ వీసా మెడికల్స్ గురించైతే చెప్పలేని ఆందోళన. ఏ మాత్రం తేడాగా వున్నా వీసా రిజెక్ట్ అవుతుంది. ఇవన్నీ ఒక ఎత్తయితే, అమ్మను కనిపెట్టుకుని వుండటం, […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-20 -మన్నెం శారద అద్భుతమైన రంగస్థల , సినిమా నటి తెలంగాణ శకుంతల! హైదరాబాద్ వచ్చిన కొత్త రోజులు! సోమాజీ గూడాలో మేం అద్దెకున్న ఇంటి పక్కనే ఉండేవారు తెలంగాణా శకుంతల. ఆఁ ఇల్లు ఈ ఇంటి కాంపౌండ్ వాల్ ని ఆనుకుని వున్న చిన్న రేకు షెడ్. ఈ మాట చెబుతున్నది కేవలం ఆఁ నాడు ఆమె ఆర్ధిక పరిస్థితి వివరించడం కోసమే. చులకన చేయడం కోసం ఎంతమాత్రం కాదు. ఆమె మహారాష్ట్రకు […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-24 –కనకదుర్గ రాత్రి పడుకునేపుడు, నేనేం మాట్లాడకుండా ఏ గొడవ లేకుండా పడుకుందామను కున్నాను. “ఇంటికి ఎందుకు రాలేదు చెప్పు.” అని పదే పదే అడగసాగాడు. “ఊరికేనే, ఏం లేదు, చాలా రోజులయింది, అమ్మా, నాన్న దగ్గర ఉండి, వాళ్ళని మిస్ అవుతున్నాను. అందుకే…” ” అది కాదు, అసలు రీజన్ చెప్పు ఎందుకు రాలేదో.” ” ఏం కాలేదు, ఏం లేదు. ఒక్కరోజు మా ఇంట్లో ఉండాలనుకోవడం తప్పా?” ” అది కాదు, అసలు […]
Continue Readingజీవితం అంచున -20 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఎంతో ఉద్విగ్నంగా ఇల్లు చేరుకున్నాను. నా కలల్లో కనిపించే అమ్మకూ, నా కళ్ళ ముందున్న అమ్మకూ పోలికే లేదు. గంభీరమైన అమ్మ విగ్రహం శుష్కించి పోయి వుంది. ఈ రెండేళ్ళ కాలంలో ఆమెను వృద్దాప్యం, ఒంటరితనం కృంగతీసాయో లేక ఆమె మానసిక అస్వస్థత కారణంగా చిక్కి పోయిందో కాని చాలా బలహీనంగా వుంది. అమ్మ చిన్నబోయిన మొహంతో, చప్పిడి దవడలతో, ప్రాణం కళ్ళల్లో […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-19 -మన్నెం శారద నాకు తెలిసిన వీరాజీ గారు! ఆయన వర్ధంతి సందర్బంగా… సినీనటుడు సుమన్ గారు జైలునుండి విడుదలయ్యాకా తనజీవితంలో జరిగిన వాస్తవాలు రాసేందుకు ఒక రచయిత కానీ రచయిత్రి కానీ కావాలని అడిగినప్పుడు ఎవరో నా పేరు సూచించారు. ఆయన నన్ను ఒకసారి తీసుకుని రమ్మని ఆయనకీ చెప్పారు. నేను నిజానికి అలా వెళ్ళి రాయడానికి ఇష్టపడలేదు. నిజానికి నేను ఏ సినిమా నటుల్ని వెర్రిగా అభిమానించి వారి భజన చెయ్యను. […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-21 -వారాల ఆనంద్ నాకూ మీకూ గాయాలకేం కొరత, కనిపించేవి మానిపోతాయి మనసు లోపలివి కొనసాగుతాయి తడి తడిగా గాయాల్ని గేయాలుగా గున్ గునాయిస్తూ తలెత్తుకు నడిస్తేనే బతుకు ఢంకా బజాయిస్తుంది *** ఎనభయవ దశకం చివరి మూడు నాలుగేళ్ళూ నేను కాళ్ళకూ మనసుకూ చక్రాలేసుకు తిరిగాను. పెళ్ళి, అమ్మ అస్తమయం, ఇల్లు మారడం, మరో పక్క స్కూలు వీటి నడుమ పిల్లలకథలు రాయడం, మరో పక్క నా […]
Continue Readingజీవితం అంచున -20 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అమ్మ అలిగింది. కరోనా సోకితే అల్లకల్లోలమెంతోగాని అమ్మ అలిగితే నా మనసంతా అతలాకుతలం అయిపోతోంది. అసలు నాకేమీ నచ్చటం లేదు. నా భావాన్ని మీకు చెప్పటానికి నా భాషాపటిమ చాలటం లేదు. ఎప్పుడూ శాశించే అమ్మ, నేను ప్రశ్నించానని అలిగింది. ఫోనులో ఎంత పిలిచినా పలకదు. ఒంటరిగా వుంటే మోగే ఫోను వంక అభావపు చూపు చూస్తుంది. పక్కన మరెవరయినా వుంటే వాళ్ళను […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-18 -మన్నెం శారద గుర్తుకొస్తున్నాయి ……. ————————- (ఇదివరకు ఇది నేను చెప్పిందే. కానీ ఇప్పుడు నాకు చాలా మంది కొత్త స్నేహితులు వచ్చారు. అదిగాక నేను వీటిని పుస్తకరూపంగా తీసుకొస్తే అందులో ఉంటుంది కదా అని మళ్ళీ చెబుతున్నాను. రావి శాస్త్రి గారితో వున్న ఒకే ఒక జ్ఞాపకం ఇది!) ———————– 1994 లో నేను కొందరి ఫెమిలీ ఫ్రెండ్స్ తో కలిసి కేరళ టూర్ వెళ్ళాను . తిరిగి వచ్చేసరికి నా […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-20 -వారాల ఆనంద్ ముగింపులేని ముసురుండదు-తెరిపి దొరకని కష్టముండదు “అలలు అలలుగా దశలు దశలుగా సాగుతున్న బతుకులో ఏ కాలపు సౌందర్యం ఆ కాలానిదే ఎప్పటి అవసరం అప్పటిదే..” అందుకే బతుకులో ఒక కాలం మంచిది మరొకటి చెడ్డది అంటూ వుండదు. కాలం ప్రవాహంలా సాగుతూనే వుంటుంది. మనమే ఓ క్షణం నిలబడతాం, మరో క్షణం పరుగెడుతాం.. ఇంకోసారి కూలబడతాం. తిరిగి లేస్తాం. జీవితమంటే ఇంతే మరి. ఆ దిశలో 1986 సంవత్సరం నాకు సంతోషాన్నీ […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం (నోట్ టు రీడర్స్) –కనకదుర్గ ప్రియమైన పాఠకుల్లారా, ఈ ఏడాది జనవరి 8న నా జీవిత సహచరుడు శ్రీనివాస్ ఈ లోకం వదిలి వెళ్ళిపోయాడు. క్రానిక్ పాన్ క్రియాటైటిస్ జబ్బుతో బాధ పడుతున్న నన్ను, నేను నెలలు నెలలు ఆసుపత్రులల్లో వుంటే చంటిపాపను స్ఫూర్తిని, పదేళ్ళ చైతన్యను కంటికి రెప్పలా కాపాడుకున్న నా భర్త, నేనే పని చేస్తానన్నా తనకి వీలైనంత సాయం సంతోషంగా చేసే వాడు. నేను ఆసుపత్రిలో వుంటే పిల్లల్ని రోజూ […]
Continue Readingజీవితం అంచున -19 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అమ్మ పాలవాడు పాలు వేయటం మానేయటానికి కారణాలు ఆలోచిస్తోంది. ఇప్పుడు అమ్మ దృష్టిలో నాతో సహా అందరూ అనుమానాస్పదులే…అందరూ శతృవులే. అమ్మకు చురకత్తుల్లాంటి కెమెరాల నిఘాలో తను శత్రు కూటమిలో చిక్కుకు పోయిన భావన. పాలవాడు రాకపోవటానికి కారణం ఇంట్లో పెట్టిన కెమెరాలని అమ్మకి అనుమానం రాజుకుంది. పాలవాడు రావటం మానేసాడని పాలు కాశి తెస్తున్నాడని నాకు ఫిర్యాదు చేసింది. “పాలవాడికి కరోనా […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-17 -మన్నెం శారద విశిష్టమైన ఈ గురుపూర్ణిమ రోజు కాకతాళీయమైనప్పటికి ఈ ఇద్దరి అద్భుతమైన వ్యక్తుల పుట్టినరోజులు కూడా కలిసి రావడం నిజంగా ముదావహం అనే చెప్పాలి. అప్పట్లో గుంటూరులో వున్నాం మేము. ఇంకా చదువులు కొనసాగుతున్నాయ్. ఒకరోజు మా కుటుంబ స్నేహితులు వాసుదేవరావు గారు హడావుడిగా వచ్చి “అమ్మాయ్, శారదా , తయారవ్వు, నిన్నో చోటకి తీసుకెళ్ళాలి “అన్నారు. మా అమ్మ ఆయనకేసి సీరియస్ గా చూసి “ఈ టైమప్పుడు ఎక్కడకి.. అప్పుడే […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-19 -వారాల ఆనంద్ జీవగడ్డ – ఆత్మీయ సృజనాత్మక వేదిక- రెండవ భాగం ఎదో అనుకుంటాం కానీ ‘జీవితం’ పెద్ద పరుగు. ఊపిరాడనంత దరువు. పరుగంటే గుక్క పట్టుకుని ఓ వంద మీటర్లు పరుగెత్తి గెలుపో ఓటమో ఒక చోట నిలబడ్డం కాదు. జీవితం ఓ మారథాన్. సుదీర్ఘమయిన పరుగు. ఊపిరి రావడానికీ పోవడానికీ నడుమ నిరంతరం సాగే ఉరుకులాట. దాంట్లో ఎన్నో మెరుపులు మరకలు. మలుపులు. ఎత్తులు, పల్లాలు. పరుగు ఓ క్షణం ఆపి […]
Continue Readingజీవితం అంచున -18 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఇప్పుడు మహా శూన్యానికి మారు రూపంలా వుంది అమ్మ. అప్పటికి మూడు రోజులయ్యింది పాలవాడు కనిపించక. ఉదయాన్నే పొగమంచులో దిగంతాల పరిమళాన్ని ఆస్వాదిస్తూ వెన్నెల గానాన్ని ఆలాపిస్తూ అతని స్మరణలో బాల్కనీలో కూర్చునే అమ్మ అస్తమించే శశిని, ఉదయించే రవిని ఒకేసారి చూడటం జరుగుతోంది. కాని నులి వెచ్చని ఊహలతో తన మనసులో వెన్నెల కురిపించే వాడి జాడే లేదు. అయినా ప్రేమ […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-16 -మన్నెం శారద తనివితీరలేదే …నా మనసునిండలేదే …. (మరోమంచి.. మంచి గంధం లాంటి జ్ఞాపకం ) *** సినీనటి, సీరియల్స్ నిర్మాత రాధిక గారి నుండి ఒక కథ కోసం నాకు పిలుపు వచ్చింది . అదివరకయితే అక్కయ్య , బావగారు ఉండేవారు ,సెలవులకి చెన్నై చెక్కేస్తుండే వాళ్ళం. కానీ బంగారం లాంటి మా అక్కయ్య మణిమాల, మా పెదనాన్నకు అత్యంత ప్రియమైన కూతురుహార్ట్ ప్రాబ్లెమ్ […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-18 -వారాల ఆనంద్ కరీంనగర్ ఫిలిం సొసైటీ లో చేరిక-ప్రస్తానం కలల లోకంలోంచి వాస్తవ ద్వారం గుండా విశ్వంలోకి చేసే ప్రయాణమే ‘కళ’ *** అలాంటి ప్రయాణమే నాకు ఆలంబన అయింది. చదువు ముగించి చిన్నదో పెద్దదో జూనియర్ కాలేజీలో లైబ్రెరియన్ గా చేరాక అటు ఉద్యోగంతో పాటు ఇటు సాహిత్యం మరో పక్క సినిమాలూ నన్ను ఆవరించాయి అనేకంటే కమ్ముకున్నాయి అంటే సబబేమో. వేములవాడ ఫిలిం సొసైటీ […]
Continue Readingజీవితం అంచున -17 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అమ్మ పడక్కుర్చీలో కూర్చుని ఏదో పలవరిస్తోంది. అంతలోనే అమ్మ బోసినోటితో బుంగ మూతి పెట్టింది. కెమెరాలలో చూడగలనే కాని వినలేని నేను జూమ్ చేసి శ్రద్దగా చూడనారంభిం చాను. ఎందుకో అమ్మ పరవశంగా చేతులు ముందుకు చాచింది. జగన్మోహన ఆనందం కెంపులై ఆమె చప్పిడి బుగ్గల్లో ఎర్ర మందారమై తణుకులీను తోంది. అమ్మ ఏదో రహస్యం చెబుతున్నట్టుగా ముందుకు వంగి గుసగుసగా కలవరించింది. […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-15 -మన్నెం శారద ఆర్ట్ మీద ఇంటరెస్ట్ కొద్దీ కొన్ని రోజులు నా చదువుకి సంబంధించని ఆర్టిస్ట్ జాబ్ ఒక ఫ్యామిలీ ప్లానింగ్ ట్రైనింగ్ సెంటర్ లో చేశానని మీకు అదివరలో చెప్పాను కదా! అందులో చేయడం కోసం డ్రాయింగ్ హయ్యర్ కూడా పాసయితే బాగుంటుందని , లోయర్ పాస్ కాకుండా డైరెక్ట్ గా హయ్యర్ ఎగ్జామ్ మద్రాస్ లో రాయవచ్చని తెలిసి గుంటూరులో ఒక మాస్టర్ గారి దగ్గర జాయిన్ అయ్యాను. ఆఫీస్ […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-17 -వారాల ఆనంద్ గోదావరిఖని ఒక మజిలీ మనిషి నిరంతర అవిశ్రాంత ప్రయాణికుడు లోనికీ బయటకూ.. అంతేకాదు బతుకు బాటలో కొంత సవ్యమూ మరికొంత అపసవ్యమూ రెంటినీ సమన్వయము చేయడమే విజ్ఞత.. *** అలాంటి చిన్న విజ్ఞత ఎదో మేల్కొని నేను బదిలీని అంగీకరించి గోదావరిఖని బయలుదేరాను. మనకు కొన్నిసార్లు ఏ కారణం లేకుండానే ఇష్టం కలుగుతుంది.. అట్లే అయిష్టం కూడా. గోదావరిఖని విషయంలో అదే జరిగింది. ఎవరమయినా […]
Continue Readingజీవితం అంచున -16 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అన్ని కార్యకలాపాలు వదిలేసి అమెరికా టైముని ఇండియా టైములోకి తర్జుమా చేసుకుంటూ తెల్లవార్లూ మొబైల్లో కెమెరాలు చూస్తూ కూర్చున్నాను. అమ్మ పసిపిల్లలా ముడుచుకుని ఆద మరిచి పడుకుంది. నేను రాత్రంతా నిద్రపోతున్న అమ్మను ఆర్తిగా చూస్తూనే కూర్చున్నాను. పసితనంలో నా ఒంటి మీద వెంట్రుకలు రాలిపోవటానికి, ఒళ్ళు నున్నగా చేయటా నికి బలంగా నలుగు పెట్టి రుద్దిన ఆ చేతులు నిద్దట్లో కూడా […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-16 -వారాల ఆనంద్ కొన్నిసార్లు వంచన గెలుస్తుంది అవమానం కోరడాలా తగుల్తుంది కానీ “కాలం” డస్టర్ లా వాటిని తుడిచేసి ముందుకు సాగుతుంది. జ్ఞాపకాల వెల్లువలో ఎన్నో ఎన్నెన్నో… నడిచి వచ్చిన దారి.. గడిపి వచ్చిన కాలం.. వుండి వచ్చిన వూరూ ఎన్నో సంఘటనలనీ సందర్భాలనీ వాటిని మించి ఎందరొ మనుషుల్నీ గుర్తు చేస్తుంది. మరెందరినో చిత్రంగా మరుగున పడేస్తుంది. కవులూ, రచయితలూ, కళాకారులూ, ప్రముఖులూ ఎందరో గుర్తొస్తారు. వాళ్ళని మరీ మరీ గుర్తుచేసుకుంటాం మంచిదే […]
Continue Readingజీవితం అంచున -15 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ప్రతీ కథకు ఓ ప్రారంభం వుంటుంది… ఆ ఆరంభం గతంలోనో.. గత జన్మలోనో… ఈ కథకు ఇది ప్రారంభం కాదు. కేవలం ఓ అస్థిమిత రోజుకి మాత్రమే ఇది సాక్ష్యం. అస్థిమత్వం ఏమీ శాశ్వతం కాదు… చుట్టం చూపుగా అపుడప్పుడూ వచ్చి పలకరించ వచ్చు. ఆ పలకరింపునే మా నర్సింగ్లో మానసిక అస్వస్థత అంటారు. అది డెమెన్షియా కావచ్చు లేదా రిట్రోగ్రేడ్ అమ్నీసియా […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-14 -మన్నెం శారద నేడు మాతృభాషా దినోత్సవం.. అందరికీ శుభాకాంక్షలు! మా తెలుగుతల్లికి మల్లెపూదండ… దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స… మధురాతి మధురమైనది మన తెలుగు భాష… ఇలా ఈ రోజు గత వైభవమో లేక మన భాష మీద ప్రేమను చాటుకుంటే సరిపోతుందా? మన భాష మీద మనకే గౌరవం లేదు. మనం మనలాగ కాక మరోలా ఉండడానికే ఎక్కువగా ఇష్టపడతాం. మనలా ఉండడం అగౌరవం అని భావిస్తాం. ఇలాంటి ప్రత్యేక సందర్భాలలో […]
Continue Readingజీవితం అంచున -14 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అసలు గమ్యానికి ముందు మరో మజిలి. అయినా అసలు గమ్యం అనుకుంటామే కాని, ఈ జీవి చేరాల్సిన తుది మజిలీకి ముందు తాత్కాలిక మజిలీలే ఇవన్నీ. భూగోళం రెండో వైపెళ్ళినా మానసగోళంలో మార్పేమీ రాలేదు. కుటుంబం మారినా అమ్మ పాత్రలో వైవిధ్యమేమీ లేదు. ‘నా’ అన్న వైయక్తికమెపుడూ భవబంధాల ముందు దిగదుడుపే కదా. చిగురించి పుష్పించే కొమ్మలువృక్షానికెపుడూ వసంతమే. ప్రదేశం మారిందే తప్ప […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-13 -మన్నెం శారద ఈ సారి దాదాపు నెలరోజులు గేప్ తో రాస్తున్నాను ఈ ఎపిసోడ్.. ఏవేవో కారణాలతో ఆస్థిమితమయి రాయలేక పోయాను. ఇక నుండి రెగ్యులర్ గా రాయడానికి ప్రయత్ని స్తాను. మా నయాగరా ప్రయాణం…. ఎన్నోసార్లు ఈ సంగతుల్ని మీతో షేర్ చేసుకోవాలనుకుని అనుకున్నా, ఇందులో ఏముందిలే అని ఊరుకున్నాను. ఇండియా నుండి వెళ్ళిన చాలా మంది ఈ జలపాతాన్ని చూసి తీరాలని కలలు కంటారు. వారివారి పిల్లలు కూడా ఈ […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-15 -వారాల ఆనంద్ నా జీవితంలో 80 వ దశకంలోని మొదటి సంవత్సరాలు అంత్యంత ముఖ్యమయి నవి. వ్యక్తిగత జీవితంలోనూ సృజనాత్మక జీవితంలో కూడా. సాహిత్యమూ, ఉద్యమాలూ, అర్థవంతమయిన సినిమాలూ ఇట్లా అనేకమయిన విషయాలు నా జీవితంలోకి అప్పుడే వచ్చాయి. ముఖ్యంగా కళాత్మక సినిమాల గురించి నాకున్న “చిటికెడంత అవగాహన పిడికెడంత” కావడమూ అప్పుడే జరిగింది. కరీంనగర్ ఫిలిం సొసైటీ కార్యక్రమాలూ, వేములవాడలో ఫిలిం సొసైటీ స్థాపన, తర్వాత క్రమంగా సిరిసిల్లా, జగిత్యాల, హుజురాబాద్ లలో […]
Continue Readingజీవితం అంచున -13 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి పెద్దమ్మాయి దిగులు మొహంతో ఇంటికి వచ్చింది. నేను నా వరకే ఆలోచిస్తున్నాను కానీ, నేను లేకుండా ఏడాది పాప, ఇద్దరు స్కూలుకి వెళ్ళే పిల్లలతో రెండు స్వంత క్లినిక్స్ నడుపుతున్న అమ్మాయికెంత ఇబ్బంది. పైగా నేను ఒక నిర్ణీత సమయానికి తిరిగి వస్తానన్న ఆశ లేదు. వెళ్ళటం ఎంత కష్టమో ఈ పరిస్థితుల్లో తిరిగి ఈ నేల మీద అడుగు మోపటం కూడా […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-12 -మన్నెం శారద నేను… నా రచనలు… నన్ను ప్రోత్సహించిన సంపాదకులు.. చిన్నతనం నుండీ అక్కడా ఇక్కడా ఏదో ఒకటి రాస్తూనే వున్నా ప్రముఖ పత్రికల్లో నా రచనలు చూసుకోవాలని చాలా ఆశగా వుండేది. అయితే నాకు మార్గదర్శకులు ఎవరూ లేరు. ఎలా పంపాలో కూడా తెలియదు. చిన్నప్పటి నుండీ పప్పు రుబ్బినట్లు ప్రమదావనానికి ఉత్తరాలు రాస్తే ఎప్పటికో నేను కాలేజీలో చదివేనాటికి జవాబిచ్చారు మాలతీ చందూర్ గారు. అలాంటి తరుణంలో మా బావగారు […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-14 -వారాల ఆనంద్ సిరిసిల్ల-వేములవాడ-సంస్థలూ అనుబంధాలూ కొందరు ఉద్యోగ బాధ్యతల్ని తీసుసుకున్న తర్వాత అందులో పూర్తిగా అంకితమయినట్టు నటిస్తారు. ఎంత కష్ట మొచ్చిందిరా దేవుడా అని అంటూ వుంటారు. అక్కడికి తానొక్కడే ఉద్యోగం చేస్తున్నట్టు తాను మాత్రమే కష్టపడుతున్నట్టు.. అదీ ఉచితంగానూ ఏదో మేహర్బానీకి చేస్తున్నట్టు. అలాంటి వాళ్ళను చూస్తే నాకయితే కోపం రాదు కానీ, వాళ్ళ అమాయకత్వానికి జాలి కలుగుతుంది. “తవ్వెడు ఇచ్చిన కాడ తంగెళ్ళు పీకాలి” అని సామెత. మరెందుకట్లా ఫీలవుతారో […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-23 –కనకదుర్గ నాకేమనిపించిందంటే శైలు చేసిన గొడవ మా ఇంట్లో అందరికీ చెప్పేసి నేను ఏడుస్తూ ఉన్నానేమో అనుకుంటూ వచ్చి ఉంటాడేమో! మర్నాడు నేను లేచి కాల కృత్యాలు తీర్చుకుంటుంటే అమ్మ కాఫీ చేసి, ఉప్మా టిఫిన్ కూడా చేసి పెట్టింది అల్లుడికి. నేను వచ్చి శ్రీనిని స్నానం చేస్తావా అని అడిగాను. శనివారం ఆఫీస్ ఉండదు, స్నానం చేసి, బోంచేసి సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్దామంటాడనుకున్నాను. “లేదు, నేను ఇంటికి వెళ్ళి చేస్తాను,” అన్నాడు. ” […]
Continue Readingజీవితం అంచున -12 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి నేను చేసే కోర్సు అమ్మకు ఉపయోగపడుతుందని ఆశ పడ్డానే తప్ప అమ్మ అవసరానికి నేను పక్కన లేకపోవటం నన్ను క్షణం నిలవ నీయలేదు. పిల్లి పిల్లలను చంకన వేసుకుని తిరిగినట్టు నేనెప్పుడూ అమ్మ వయసును కూడా ఖాతరు చేయకుండా అమ్మను వెంటేసుకుని దేశదేశాలు తిరుగుతుండే దానిని. ఈ సారే ఎందుకో అమ్మ ఇండియా నుండి నాతో బయిలుదేరకుండా నా వెనుక ఓ నెలలో […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-11 -మన్నెం శారద మనసున మల్లెల మాలలూ గెనే…. తొలి రోజుల్లో చెన్నై అక్కయ్య దగ్గరకు వెళ్ళడమంటే నాకు ఎప్పుడూ సంతోషమే!మణక్క కు నేనంటే చాలా ఇష్టం! అదీగాక చెన్నై నాకు తెగ నచ్చేసింది. మొదటిసారి చూసిన ప్పుడు చాలా థ్రిల్ ఫీలయ్యాను. అంత పెద్దనగరం చూడటం అదే మొదటిసారి. చిన్నప్పుడు హైదరాబాద్ ఒకసారి చూసినప్పటకీ ఎందుకో చెన్నై నన్ను చాలా ఇంప్రెస్ చేసింది. సెంట్రల్ స్టేషన్ లోకి రైలు అడుగు పెట్టగానే చెప్పలేని […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-13 -వారాల ఆనంద్ ఒకసారి ఉద్యోగంలో చేరింతర్వాత మన జీవిత చక్రం మారిపోతుంది. అప్పటి దాకా వున్న అలవాట్లు టైంటేబుల్ వున్నది వున్నట్టు వుండదు. ఉద్యోగకాలానికి అనుకూలంగా మారిపోతుంది. మార్చుకోవాలి. తప్పదు. అందులోనూ పని చేసే ఊర్లోనే వుంటే పరిస్థితి ఒకరకంగా వుంటుంది. వేరే వూర్లో వుండి రొజు షటిల్ కొట్టాలంటే మరొక రకం. నాది షటిల్ సర్విస్. వేములవాడ-సిరిసిల్లా-వేములవాడ. అదట్లా వుంటే నేను ఉద్యోగంలో చేరిన 80 […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-22 –కనకదుర్గ అమ్మ ఫోన్ చేసి శ్రావణ శుక్రవారం పూజ చేస్తున్నాను వచ్చి పొమ్మన్నది. పూజ కోసం కాకపోయినా ఇలాగైనా అమ్మని, నాన్నని చూసి రావొచ్చని, వెళ్దామనుకున్నాను. ఇంతలో పక్కింటి వాళ్ళు వచ్చి మా అత్తగారిని తాంబూలం తీసుకొని వెళ్ళమని పిలిచారు. అలాగే మరో ఇద్దరు, ముగ్గురు రమ్మన్నారు. నేను రెడీ అయ్యాను కానీ ఆమె తాంబూలం తీసుకుని వచ్చేదాక నేను వెళ్ళలేను, ఎందుకంటే శైలుని చూసుకోవాలి. శైలు లోపల కూర్చొని ఉన్నపుడు మా అత్తగారు […]
Continue Readingజీవితం అంచున -11 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి శిశిరం వసంతం కోసం కాచుకున్నట్లు ఆరేసి రోజుల ఎదురు చూపుల తరువాత బుధవారం వచ్చేది. ఆరు రోజుల రొటీను నుండి ఇష్టమైన ఆహ్లాదకరమైన మార్పు. ఆ ఇష్టమే రోటీనయితే మళ్ళీ అంత ఉత్సాహం వుండదేమో… బుధవారం ఇంటి పని, వంట పనికి సెలవు. ఆస్ట్రేలియాలో గ్రాసరీ షాపింగ్ చేయటం లేదా పిల్లలను దింపటం వరకేనా నా ఔటింగులు అని ఇంత వరకూ పడిన […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-10 -మన్నెం శారద నాకు తెలిసిన జానకమ్మగారూ! 1992 లో నా టెలిసీరియల్ పనిమీద చెన్నై వెళ్తున్న నన్ను వీలు కుదిరితే తమ పత్రిక కోసం జానకమ్మ గారిని ఇంటర్వ్యూ చేయమని కోరారు మయూరి వారపత్రిక వారు. ఆ పత్రిక కోసం నేను వివిధ రచయితలని చేసిన ఇంటర్వ్యూ లకు మంచి పేరు రావడంతో ఈ బాధ్యత నాకు అప్పగించారు. నేను చెన్నైలో నా పని చూసుకుని జానకి గారి ఫోన్ నంబర్ సేకరించి […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-12 -వారాల ఆనంద్ ఉద్యోగ పర్వం – మంథని జీవితంలో అనేకసార్లు ఊహించని విధంగా మలుపులు ఎదురవుతాయి. వాటిల్లో మన ప్రమేయం అసలే ఉండక పోవచ్చు. కానీ ఎం చేస్తాం మలుపు తిరిగి ప్రయాణం కొనసాగిం చడమే. సరిగ్గా నాకు అట్లే జరిగింది. హాయిగా యునివర్సిటీలో చదువుతూ హాస్టల్ లో ప్రతి గురువారం సాయంత్రం హాఫ్ చికెన్, ప్రతి ఆదివారం ఫుల్ చికెన్ తింటూ ఏవో పోటీ పరీక్ష లకు తయారవుదామను కుంటున్న వేళ ఓ […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-21 –కనకదుర్గ ఫైనల్ ఇయర్ ఫేయిలవుతానేమో అని భయమేసేది కానీ చదువు మీద దృష్టి పెట్టలేకపోయాను. అమ్మ వాళ్ళ పెద్దన్నయ్య, దాశరధి , ప్రముఖ కవి, ప్రజాకవి, సినీ కవి, కొన్నాళ్ళు ఆస్థాన కవిగా ఉన్నారు…. అంతకంటే ముఖ్యమైంది ఆయన నిజాం రాజుకి వ్యతిరేకంగా ప్రజల్లో చైతన్యం కలిగించి, ఎన్నోసార్లు జైలు కెళ్ళి జైలు గోడల పైన “నిజాము రాజు తరతరాల బూజు,” “రైతుదే తెలంగాణము రైతుదే. ముసలి నక్కకు రాచరికంబు దక్కునే అని గర్జించాడు”. […]
Continue Readingజీవితం అంచున -10 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి ఉరకలేసే ఉత్సాహంతో రెండో వారం కాలేజీకి తయారయ్యాను. నేను బయిల్దేరే సమయానికి అప్పుడే రాత్రి షిఫ్ట్ ముగించుకుని వచ్చిన అల్లుడు కారు బయటకు తీసాడు. “పోయిన వారం అమ్మాయి దింపినప్పుడు నేను దారి జాగ్రత్తగా గమనించాను. గూగుల్ మ్యాప్ సాయంతో నేను వెళ్ళగలను..” అన్నాను అల్లుడితో లోలోపల ఒంటరిగా వెళ్ళటానికి కొంత భయంగా వున్నప్పటికీ. “లేదు మమ్మీజీ.. యూనివర్సిటీ రోడ్డు చాలా ప్రమాదకరమైన […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-9 -మన్నెం శారద మహానటికి పుట్టినరోజు జే జేలు! —————————– సావిత్రి ! సావిత్రికి మరో పేరు ఉపమానం ఉంటాయా …వుండవుగాక వుండవు ! ఒక రోజు వైజాగ్ లో పనిచేస్తున్నప్పుడు మేం ఇద్దరమే కనుక తోచక అప్పటికప్పుడు ఏదో ఒక సినిమాకి వెళ్ళిపోయేవాళ్ళం ! అలా మేం అనుకున్న సినిమా టికెట్స్ దొరక్క జగదాంబలో ఆడుతున్న ఒక మళయాళ సినిమా కి వెళ్ళాం. కారణం అందులో […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-11 -వారాల ఆనంద్ సామాజిక పోరాటాలూ- ఉన్నత చదువులు- యునివర్సిటీలో చేరిక నాకు తెలిసి నేను మధ్య తరగతి జీవిని. పట్టణ వాసన వున్న వాణ్ని. చాలా వాటిని ప్రేమించాను, అభిమానించాను, ఆరాధించాను, ప్రేరణ పొందాను. కానీ, అందులోకి దిగలేదు కాళ్ళకు మట్టి అంటలేదు, ఒంటికి సురుకూ అంటలేదు. కానీ నేను నా విశ్వాసాల్ని, ప్రేమల్ని అభిమానాన్ని అట్లే ఉంచుకున్నాను. మారలేదు. నమ్మిన దానికి ఎప్పుడూ వ్యతిరేకమయితే కాలేదు. శత్రువుగానయితే మారలేదు. బహుశా నేను నమ్మింది […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-20 –కనకదుర్గ నేను కాపురానికి వచ్చినపుడు శ్రీని, నేను రెండేళ్ళ వరకు పిల్లలు వద్దని అనుకు న్నాము. నేను జర్నలిజం చేసి జాబ్ చేయాలని నా కోరిక. కానీ నేను వచ్చిన నెల తర్వాత నుండే నేను నెల తప్పానా లేదా అని ఆరాలు మొదలయ్యాయి ఇంట్లో. నెల నెల బయట కూర్చుంటానని అనుకున్నారు. మా అత్తగారు శైలజతో కష్టం అవుతుందని బయట కూర్చోవడం మానేసారని, శైలజ కూడా కూర్చోదు కాబట్టి నేను ఆ ఆచారం […]
Continue Readingజీవితం అంచున -9 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి రాణి వెడలె రవితేజములలరగ… ఆనందోత్సాహములు మోమున వెల్లి విరియగ… ఓహ్… మీకు తెలియదు కదూ అమ్మ పెట్టిన నా అసలు పేరు ఝాన్సీ రాణి. అయ్యగారిని కట్టుకున్నాక ఇంటి పేరు మార్చుకోవటమే కాకుండా నా పేరులో సగాన్ని తొలిగించేసి వారికి స్థానం కల్పించి ఝాన్సీ శ్రీనివాస్ గా మారాను. ఐడీ కార్డు స్కాన్ చేస్తేగాని కాలేజీ ముఖద్వారం తెరుచుకోదు. ఇండియాలో పాడుబడిన ప్రభుత్వాఫీసులో […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-8 -మన్నెం శారద నేనూ …నా చిన్నతనపు రచనావ్యాసంగం .. ————————————- ‘అసలు రచన అంటే ఏమిటి ..ఎలా రాయాలి, ఎందుకు రాయాలి’ అనే ప్రాధమిక విషయాలేమీ తెలియని రోజుల్లోనే నా రచనా వ్యాసంగం మొదలయ్యింది . మొదటిసారి అంటే నా ఏడవ సంవత్సరంలో మా పెదనాన్నగారు, దొడ్డమ్మ ఆయన చీపురుపల్లిలో ఉద్యోగం చేస్తున్నప్పుడు కాకినాడలో చదువుకుంటున్న వాళ్ళ పిల్లల్ని చూసేందుకు దగ్గర బంధువుల్ని ఇంట్లో పెట్టి వెళ్ళారు. వాళ్ళు పెదనాన్న పంపిస్తున్న మిఠాయిలు, […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-19 –కనకదుర్గ డాక్టర్ పెట్టిన చివాట్లతో నాకు బుద్దివచ్చి మళ్ళీ క్లీనింగ్ లు కానీ, వంటలు కానీ చేయలేదు కానీ చైతన్య స్కూల్ హోం వర్క్ నా దగ్గరే కూర్చుని చేసుకుంటుంటే చూసేదాన్ని, క్లాస్ ప్రాజెక్ట్స్ చేయడంలో కూర్చునే సాయం చేసేదాన్ని. ఇలా జాగ్రత్తగా నెల అయిపోయింది. చెకప్ కి వెళితే డాక్టర్ అన్నీ చెక్ చేసి బ్రెదిన్ పంప్ (Brethen pump) తీసేసారు. పాప ఆరోగ్యంగా ఉంది, నేను బాగానే ఉన్నాను. బెడ్ రెస్ట్ […]
Continue Readingజీవితం అంచున -8 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి భయభక్తులతో బాల్యం, కఠిన నిబంధనల్లో కౌమార్యం, ప్రేమకు అర్ధం తెలియని అయోమయంలో యవ్వనం గడిచిపోయాయి. యవ్వనపు మావి చిగుర్లు చిగురించీ చిగురించకనే దాంపత్యంలో బంధింపబడ్డాను. ప్రేమ ఊసులు, ప్రియ సరాగాలు తెలియ కుండానే తల్లినై పోయాను. నవరసాల్లో జీవితంలో మానసికోల్లాసానికి ఎరువులైన రసాల కరువులోనే రెండొంతుల జీవితం గడిచిపోయింది. ఇప్పుడు అమ్మమ్మను కూడా అయ్యాక ఆరు పదుల నేను టేఫ్ యూనివర్సిటీలో అసిస్టెంట్ […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-7 -మన్నెం శారద ఈ సారి నా జీవితాన్ని ఎంతగానో ప్రభావితం చేసిన మా పెదనాన్న గారి గురించి చెబుతాను. పెదనాన్న పేరు కొమ్మిరెడ్డి కేశవరావు. తెల్లగా, సన్నగా, నాజూకుగా వుండే ఈయన్ని పోలీస్ ఆఫీసర్ అంటే ఎవరూ నమ్మరు. ఇది వరకు కొన్ని ఎపిసోడ్స్ లో ఆయన గురించి ప్రస్తావించాను. పెదనాన్న పోలీస్ ఆఫీసర్ గా వున్నా ఆఁ కరకుదనం ఆయనలో ఎక్కడా కనిపించేది కాదు. పిల్లలలో పిల్లవాడిలా కలిసి ఆడి పాడేవారు. […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-10 -వారాల ఆనంద్ ఖాళీ కాలాలు- భాష్యత్తు పునాదులు వైఫల్యం అనుకుంటాం కానీ విద్యార్థి కాలంలో ఫెయిల్ అయ్యో, పై చదువులకు సీటు దొరక్కో ఒకటో రెండో సంవత్సరాలు ఖాళీ దొరికితే…ఆ కాలం మామూలు యువకుల సంగతేమో కానీ సృజన రంగం పట్ల అసక్తి ఉత్సాహం వున్న వాళ్ళకు బంగారు కాలమే. ఆ కాలం ఎన్నో చదవడానికి ఎంతో నేర్చుకోవడానికి ఉపయోగపడుతుంది. భవిష్యత్తు రూపొందడంలో ఆ కాలం గట్టి పునాదులు వేస్తుంది. నా అనుభవంలో 1977-78 […]
Continue Readingజీవితం అంచున -7 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి మనిషికి ఆనందంలో కలిగే ఉత్సాహానికి, దిగులు వలన కలిగే నిస్సత్తువకి ఎంత వ్యత్యాసం..? ఒక్కసారిగా అన్నింటి పైన ఆసక్తి తగ్గి నన్ను నైరాశ్యం ఆవహించేసింది. అర్ధ శతాధిక వసంతాల జీవితచక్రం కళ్ళ ముందు గిర్రున తిరిగింది. రక్తపాశాలు, పేగు బంధాలు, స్నేహ సాంగత్యాలు, అనేకానేక పరిచయాలు, కీర్తి శేషమైన ప్రియ బంధాలు… ఒక్కొక్కటిగా రీలు మారుతూ కనుమరుగవుతున్నాయి. జీవితం ఇంతేనా అనే వైరాగ్య […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-9 -వారాల ఆనంద్ నటరాజ కళానికేతన్- సభలు సమావేశాలూ 1975-76 ప్రాంతం. డిగ్రీ చదువుతున్న రోజులు. అప్పుడప్పుడే టీనేజీ దాటుతున్న కాలం. ఒక వైపు అకాడెమిక్ చదువులు వాటి వొత్తిడి. మరోవైపు సాహిత్యం పత్రికలు సభలు సమావేశాలూ జీవితాన్ని కమ్ముకుంటున్న సమయం. ఇటు కరీంనగర్ లోనూ అటు వేములవాడలోనూ సాహిత్య నాటక సభలు నా ఒక్కడి కాలాన్నే కాదు నా సహచరుల అందరి జీవితాల్నీ బాగా ప్రభావితం చేసాయి. మరో వైపు సిరిసిల్లా జగిత్యాల పోరాటాల […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-18 –కనకదుర్గ “ఇపుడు ఇన్ని సమస్యలు, ఇన్ని ట్రీట్మెంట్లు వచ్చాయి. మా సమయంలో అయితే కాన్పు కాగానే పిల్లగానీ, పిల్లవాడ్ని గానీ ఇంట్లో వున్న పెద్ద వారికి అంటే అత్తగారికి అప్ప చెప్పి పొలంకి వెళ్ళి పని చేసే వాళ్ళం తెలుసా?” అంది. నేను ఇలాంటి కథలు వినే వున్నాను. చైతన్య కడుపులో వున్నపుడు అత్తగారింట్లోనే వుండేవారం. శ్రీనివాస్ అమ్మమ్మ వుండేవారు. ఆమె చాలా జాగ్రత్తగా మా మామగారు, శ్రీనివాస్ ఆఫీస్ లకు వెళ్ళిపోయాక నన్ను […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-6 -మన్నెం శారద మాచర్ల…! దాని అసలు పేరు మహాదేవచర్ల అని నాకు చిన్నప్పుడు ట్యూషన్ చెప్పిన చక్రపాణి మాస్టర్ గారు చెప్పారు. నాకప్పుడు ఆరేళ్లయిన మాస్టారి మొహం స్పష్టంగా గుర్తుంది. మాచర్లని ఎవరన్నా హేళనగా మాట్లాడితే మాస్టర్ గారు భాస్వరంలా మండిపడేవారు. అందుకే శ్రీనాథుడంటే ఆయనకు వళ్ళు మంట! ఆయన పల్నాడు మీద రాసిన చాటువులు కొన్ని చెప్పి మండిపడి “అందుకే అలాంటి శిక్ష అనుభవించాడు అనేవారు. వాటిలో ఒకటి రెండు గుర్తున్నాయి. […]
Continue Readingజీవితం అంచున -6 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి అనారోగ్యంలో మనిషిని వైరాగ్య భావన అమాంతం ఆవహించేస్తుంది. అప్పటి వరకూ వున్న ఉత్సాహాన్ని చప్పగా చల్లార్చేస్తుంది. మనిషిలో అనారోగ్యం కన్నా అనారోగ్యంగా వున్నామన్న ఆలోచన పెనుభూతంలా కబళించేసి మానసికంగా కృంగదీసేస్తుంది. క్వాన్టిఫెరాన్ TB పరీక్ష ఫలితాలు కాళ్ళ కింద భూమిని కదిలించేసాయి. లో లెవెల్ పాజిటివ్. ఎమర్జెన్సీ అటెన్షన్ అంటూ GP నుండి పిలుపు వచ్చింది. ఒక్కసారిగా నా గుండెల్లో రైళ్లు పరిగెత్తాయి. […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-17 –కనకదుర్గ ఫోన్ తీసుకొని, “బూస్టర్ షాట్ తీసుకున్నాను డాక్టర్,” అని చెప్పాను. ఏం జరుగు తుందోనని నాకు భయం పట్టుకుంది. “ఓ.కే, నౌ డోంట్ మూవ్, జస్ట్ టేక్ ఇట్ ఈజీ అండ్ ప్లీజ్ రెస్ట్. నువ్వు ఇపుడు ఒకసారి చెకప్ కి రావాలి, రాగలవా?” ” డాక్టర్ ఈజ్ ఎనీధింగ్ రాంగ్? నాకు భయం వేస్తుంది….” నాకు ఏడుపొస్తుంది. చైతు వచ్చి నా చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చున్నాడు. ” ఒకసారి చెక్ చేస్తే […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-5 -మన్నెం శారద అమ్మమ్మ ఊరు కాకినాడ గురించి చెప్పానుకదా… ఇప్పుడు నానమ్మ ఊరు ఒంగోలు గురించి చెప్పాలి. మా తాతగారు అమ్మ పెళ్ళికి ముందే చనిపోవడంతో మా పెదనాన్నగారే గుంటూరు లో పనిచేస్తూ ఈ సంబంధం చూశారని చెప్పాను కదా! నాన్నమ్మకు ఈ సంబంధం ఎంత మాత్రం ఇష్టం లేదట! “అంత పెద్ద కుటుంబం నుండి వచ్చిన పిల్ల మనతో ఎక్కడ కలుస్తుంది, వద్దు “అని చాలా గొడవ చేసిందట. అయితే నాన్న […]
Continue Readingజీవితం అంచున -5 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి Care for one… that’s love. Care for all… that’s nursing. కనీసం చిన్న పించ్ కూడా తెలియకుండా నర్సు “ఐ యాం సారీ డార్లింగ్” అంటూనే నా రక్త నాళంలో నుండి బోలెడు రక్తం తోడేసింది. మనం ఒకే ఫ్రెటర్నిటి అనుకుంటూ ఆవిడ వైపు ఆత్మీయంగా చూసాను. ఆలూ చూలూ లేకుండా బిడ్డ కోసం కలలని నవ్వుకుంటున్నారా… నా కంటి […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-8 -వారాల ఆనంద్ కరీంనగర్ – కాలేజీ చదువుల దశాబ్దం వ్యక్తుల పైనా శక్తులపైనా వ్యవస్తలపైనా కాలం తనదయిన భాషలో తనదైన రీతిలో ప్రభావం చూపుతూనే తుడిచి వేయలేని చరిత్రని లిఖించి వెళ్తూనే వుంటుంది. భారత స్వాతంత్రానంతర కాలంలో 70 వ దశకం అతి ముఖ్యమయినది. అత్యంత ప్రభావవంత మయినది. అనేక ఆటుపోట్లకు గురయిన కాలమది. మంచినీ చెడునీ ఒకే గవాక్షం గుండా చూసి సరి చేసుకుని ముందుకు […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-16 –కనకదుర్గ రోజూ చైతన్య స్కూల్ కి, శ్రీని ఆఫీస్ కి వెళ్ళేలోగా అన్నీ పనులు చేసుకుని రిలాక్స్ అయ్యేదాన్ని. వాళ్ళు వెళ్ళేలోపే స్నానం చేసి, ఏదైనా తినేసి టీ.వి పెట్టుకుని కూర్చునే దాన్ని. మధ్యాహ్నం శ్రీని ఆఫీస్ నుండి లంచ్ టైమ్ లో వచ్చి తినడానికి చాలా హెల్తీ తిండి చేసి పెట్టేవాడు. తను కూడా లంచ్ చేసి వెళ్ళేవాడు. నాకు పనంతా శ్రీని పైనే పడినందుకు చాలా బాధగా వుండేది. కానీ డాక్టర్స్ […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-4 -మన్నెం శారద అమ్మమ్మ వూరికి ప్రయాణం Co canada నా చిన్నతనంలో రెండు రైల్వేస్టేషన్లలో ఈ పేరే ఉండేది. cocanada.. town, cocanada.. Port అని. కెనడాలా ఉంటుందని బ్రిటిష్ వారు ఆఁ పేరు పెట్టారని అంటుంటారు. కాకినాడ formed city అని కూడా అంటుంటారు. Rectangular road system, మెయిన్ రోడ్డుతో పాటూ అటూ ఇటూ ఫాలో అవుతుండే అరడజను రోడ్లు, సినిమా హాల్స్ అన్నీ ఒకే వీధిలో ఉండడం, కాకినాడ […]
Continue Readingజీవితం అంచున -4 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి Every great dream begins with a dreamer.. ఎప్పుడో ఎక్కడో చదివిన కోట్. అవును. చిరకాల కల. నిశిరాతిరి నిద్దట్లో కల… వేకువజాము కల… పట్టపగటి కల… వేళ ఏదయినా కల ఒకటే. మనది కాని విదేశీయుల విశ్వవిద్యాలయంలో ఎప్పుడెప్పుడు అడుగు మోపుతానా అని మనసు ఒకటే ఉవ్విళ్లూరుతోంది. నర్సింగ్ విద్యార్థి ఊహే నా వయసును అమాంతం రెండింతలు తగ్గించేసింది. మనలో […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-7 -వారాల ఆనంద్ ఎస్.ఆర్.ఆర్.కాలేజ్ డిగ్రీ చదువులు, సాహితీ సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు 1974-77 ఎస్.ఆర్.ఆర్.కాలేజీలో బి.ఎస్సీ. డిగ్రీ చదువు ఆడుతూ పాడుతూ సాగిన కాలం. కాలేజీకి వెళ్ళామా వచ్చామా అంతే. అట్లని విచ్చలవిడితనం అన్నదీ లేదు. మంకమ్మతోట ఇంటి నుంచి రాజేందర్ జింబో, నేను సైకిళ్ళ మీద వెళ్ళే వాళ్ళం. ఇప్పుడు భాగ్యనగర్ వున్న చోట పెద్ద కుంట వుండేది. తర్వాత వరి మడులు. కేవలం St. John’s […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-15 –కనకదుర్గ నిన్నటిలాగే ఇన్సూలిన్ ఇస్తున్నారు. మంటలెక్కువగా వుంటే చల్లటి టవల్స్ ఇచ్చారు. చైతు, శ్రీని తల పైన, కళ్ళపైన, చేతులు, కాళ్ళపైన వేస్తూ వున్నారు. థాంక్స్ గివింగ్ డిన్నర్ నాలుగు గంటలకు స్పెషల్ వుంటుందన్నారు. మధ్యాహ్నం కాఫెటేరియాకి వెళ్ళి వాళ్ళకి నచ్చినవి తినేసి వచ్చారు. ఫాల్ సీజన్ మొదలయ్యింది. ఈ సారి స్నో చాలా త్వరగా పడింది. ఇప్పుడు బయట ఆకులు రంగులు మారాయి ఇప్పుడు. మొత్తానికి ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్ల నొప్పులు రావడం […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-3 -మన్నెం శారద ఒక ఆర్టిస్ట్ గా ఇది నా అక్కసో, బాధో అని మీరు అనుకోవచ్చు. మా చిన్నతనంలో బొమ్మలు వేయాలంటే మాకు వడ్డాది పాపయ్యగారో, లేదా బాపు గారి బొమ్మలో శరణ్యమయ్యేయి. లేదా ఇంట్లో గోడలకి వున్న రవివర్మ పటాలు దిక్కయ్యేయి. వాటిని చూసే ప్రాక్టీస్ చేసే వాళ్ళం. ఇప్పటిలా గూగుల్ లో వెదకి పట్టుకునే పరిస్థితి మాకు అప్పుడు లేదు. సినిమా తారల ఫోటోలు పత్రికల మీద అందుబాటులో వున్నా […]
Continue Readingజీవితం అంచున -3 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి Future is always a mystery… మనిషి టెక్నాలజీ పరంగా ఎంత పురోగతి సాధించినా రేపు ఏమి జరుగుతుందో తెలుసుకోలేడు కదా. రాత్రి కమ్మిన దిగులు మేఘాలకు ఎప్పుడో అపరాత్రికి పడుకున్నానేమో చాలా ఆలస్యంగా లేచాను. ఆ రోజు శనివారం సెలవు కావటం వలన అందరూ ఇంట్లోనే వున్నారు. అల్లుడు స్టడీ రూములో కూర్చుని కంప్యూటర్ నుండి ఏవో ప్రింట్ ఔట్స్ తీస్తున్నాడు. […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-14 –కనకదుర్గ పిల్లలకు ఎవ్వరికైనా జ్వరం వస్తే నాన్న ఒకోసారి సెలవు పెట్టి దగ్గరుండి చూసుకునేవారు. జ్వరం వల్ల నాలిక చేదుగా వుంటే డ్రై ప్లమ్స్ తెచ్చేవారు, అది నోట్లో పెట్టుకుంటే పుల్లపుల్లగా, తియ్యతియ్యగా వుండేది. జ్వరం వస్తే అన్నం తినకూడదని, బ్రెడ్, పాలల్లో వేసి తినిపించేవారు. నాన్న ఆఫీసుకెళ్తే అమ్మని మా దగ్గరే కూర్చోమని గోల చేసేవాళ్ళం. అమ్మ త్వరగా పని చేసుకుని వచ్చి మా దగ్గరే వుండేది. అమ్మ చేయి పట్టుకునే వుండేదాన్ని. […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-6 -వారాల ఆనంద్ నాటి నుంచి నేటి దాకా “జాతర” సామాన్యుని ఆధ్యాత్మిక, సామాజిక, ఆర్ధిక వ్యక్తీకరణ వేదిక. ఇవ్వాల్టి సాంకేతికత, అభివృద్ది వెలుగు చూడని దశాబ్దాల క్రితం నుండి జాతర అనగానే సామాన్య ప్రజలు వందలు వేలుగా గుమిగూడేవారు. అదొక గొప్ప సామూహిక వ్యక్తీకరణ. తమ ఇష్ట దైవాలకు మొక్కులు తీర్చుకునే సందర్భమది. తర్వాత అంతా సమిష్టిగా వినోదమూ, వ్యవహారమూ, వ్యాపారమూ నిర్వహించుకునే ఒక అద్భుత వేదిక జాతర. […]
Continue Readingజీవితం అంచున -2 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి తరువాతి మూడు రోజులు మూడు యుగాల్లా గడిచాయి. ఒకటే రెస్ట్లెస్ నెస్… రెస్ట్లెస్ నెస్ అంటే ఏమిటంటారా… నాకు అప్పుడప్పుడూ కలిగే కుదురుంచని ఒక అస్థిమిత భావన. అది కలిగినప్పుడు విసుగ్గా వుంటుంది… ఏ పని పైనా ధ్యాస వుండదు. మాట్లాడుతున్నా ఆ మాటలు నావి కావు. టీవీలో సినిమా చూస్తున్నా నా కళ్ళు దానిని గ్రహించవు. చదువుతున్నా తలకెక్కదు. తింటున్నా నాలుకకు […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-2 -మన్నెం శారద “Painting is just another way of keeping a diary.”……….Pobolo Picasso*** ఇంట్లో నేను పని దొంగనని పేరుంది గానీ నేను చాలానే పని చేసేదాన్ని. వంటపని అంటే మాత్రం నాకు గిట్టేది కాదు. (తర్వాత అన్నీ నేర్చుకున్నాననుకోండి ). అలానే మిషన్ మీద బట్టలు కుట్టడం కూడా . పాతసినిమాల్లో బీదవాళ్లంతా మిషన్ […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-5 -వారాల ఆనంద్ కరీంనగర్ – మిఠాయి సత్యమ్మ ఇల్లు- నా బాల్యం ఎ దౌలత్ భి లేలో ఎ షౌరత్ భి లేలో భలే చీన్ లో ముఝ్ సే మేరీ జవానీ మగర్ ముఝ్ కో లౌటాదే బచ్ పన్ కా సాయా ఓ కాగజ్ కి కష్తి ఓ బారిష్ కా పానీ ..( సుదర్షన్ ఫకీర్) ఈ గజల్ ని జగ్జీత్ సింగ్ స్వరంలో ఎన్నిసార్లు విన్నానో […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-13 –కనకదుర్గ ట్రీట్మెంట్ ఎంత త్వరగా మొదలుపెడితే అంత త్వరగా నొప్పులని ఆపొచ్చు, లోపల పాపకి కూడా స్ట్రెస్స్ తగ్గుతుంది అన్నారు. పాపం శ్రీని ఆ రోజే కొత్త జాబ్ లో జాయిన్అవ్వాల్సింది. ఆఫీస్ వాళ్ళకి ఫోన్ చేసి పరిస్థితి చెబితే లాప్ టాప్ తో స్టార్ట్ చేయొచ్చు, నీకు టైం దొరికినపుడు కాసేపు వర్క్ చేయమన్నారు. చైతు స్కూల్ కి వెళ్ళాడు. అప్పటికి అందరూ ఇండియన్ కొలీగ్స్ కుటుంబాలతో వెళ్ళిపోయారు. సుజాత అనేఒక తమిళ […]
Continue Readingనా అంతరంగ తరంగాలు-1 -మన్నెం శారద The purpose of our life is to be happy… Dalailama*** అప్పుడు నాకు పద్దెనిమిది సంవత్సారాలు. చదువు కొనసాగుతోంది . ఆ రోజు రాత్రి నన్ను పురజనులు ఏనుగు మీద ఎక్కించి ఊరేగిస్తూ ఘనంగా సన్మానిస్తున్నట్లుగా కలొచ్చింది . మెలఁకువరాగానే “ఇది కలా ?” అని కొంత నిరుత్సాహ పడినా ఆ దీపాలు, వింజామరలు, జనసందోహం …కళ్ళలో కనిపిస్తుంటే ….పొంగిపోతూ మొహం […]
Continue Readingజీవితం అంచున -1 (యదార్థ గాథ) (…Secondinnings never started) -ఝాన్సీ కొప్పిశెట్టి PROLOGUE Life is taking up challenges Life is achieving goals Life is being inspiration to others And age should not be a barrier for anything…. అనగనగా అప్పట్లో పంథొమ్మిది వందల ఎనభై ప్రాంతంలో ఓ అమ్మాయి తెల్లని కోటు, చల్లని నవ్వుతో రోగుల గాయాలు […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-4 -వారాల ఆనంద్ కరీంనగర్ – మిఠాయి సత్యమ్మ స్వీట్ హౌస్ – ఓ చరిత్ర ఓ జ్ఞాపకం కరీంనగర్ నా నేస్తం, కరీంనగర్ నా ప్రేయసి, కరీంనగర్ నా జీవితం, కరీంనగర్ నా ఊపిరి. కరీంనగర్ పోత్తిల్లల్లో పెరిగాను, వీధుల్లో తిరిగాను, ఒకటి కాదు రెండు కాదు ఆరు దశాబ్దాలకు పైగా ఈ వూరును నేను పెనవేసుకున్నాను. ఈ వూరు నన్ను తన చేతుల్లో పెంచింది. వ్యక్తిగతంగా, […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-12 –కనకదుర్గ 8వ నెలలో మళ్ళీ ఒక అటాక్ వచ్చింది. అంబులెన్స్ వచ్చి తీసుకెళ్ళారు. నొప్పి ప్రాణం పోతుందేమో అన్నంతగా వచ్చింది. నేను అంబులెన్స్ కి కాల్ చేయమంటే ఎందుకు నేను తీసుకెళ్తాను అంటాడు శ్రీని. మనమే కార్ లో వెళ్తే ట్రాఫిక్ సిగ్నల్స్ దగ్గర ఆగాలి, ట్రాఫిక్ ఎక్కువగా వుంటే ఆగిపోతాము, ఇక నొప్పితో ఏం జరిగినా ఏం చేయడానికి వుండదు. అదే అంబులెన్స్ అయితే వాళ్ళకి ట్రాఫిక్ లో క్లియరెన్స్ వుంటుంది. అదీ […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-11 –కనకదుర్గ శ్రీని లోపల పని చేసుకుంటున్నాడు. వంట చేస్తున్నట్టున్నాడు. “నీకు ఇడ్లీ పెట్టనా ఈ రోజుకి?” అని అడిగాడు కిచెన్ నుండి. “సరే,”అన్నాను. పాపని చాలా మిస్ అయ్యాను. దాన్నే చూస్తూ కూర్చున్నాను. నా తల్లి ఎంత ముద్దుగా వుందో? ఎంత కావాలనుకుని కన్నాను కానీ అది కడుపులో వున్నపుడు చిన్ని ప్రాణాన్ని ఎంత బాధ పెడ్తున్నాను కదా, నా కిచ్చే మందులు దానికి వెళ్ళేవి, పాపం నార్మల్ గా, ఆరోగ్యంగా పెరగాల్సిన పిల్ల […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-3 -వారాల ఆనంద్ వేములవాడ ఫిలిం సొసైటీ స్థాపన- దృశ్య చైతన్యం ఉత్తమ సినిమాల్ని ప్రజలకు చేరువ చేసే క్రమంలో నేను గత నాలుగు దశాబ్దాలకు పైగా ఫిలిం సొసైటీ ఉద్యమంలో కృషి చేసాను. ఆ పని 23 ఆగస్ట్ 1981 రోజున ఆరంభమయింది. ఆ రోజు అప్పటికి మామూలు గ్రామమయిన వేములవాడలో ఫిలిం సొసైటీని ప్రారంభించాం. ఇక అప్పటి నుంచి అర్థవంతమయిన సినిమాల్ని చూడడం అధ్యయనం చేయడం, […]
Continue Readingవ్యాధితో పోరాటం-10 –కనకదుర్గ నాకు ప్రెగ్నెంసీ అని తెలిసేటప్పటికి శ్రీని ఇండియన్ కొలీగ్స్ అందరూ వెళ్ళిపోయారు. కొంత మంది ఇండియాకెళ్ళారు, కొంత మంది అమెరికాలోనే వుండాలని నిర్ణయించుకుని పర్మనెంట్ ఉద్యోగాలు చూసుకొని వేరు వేరు ప్రదేశాలకు వెళ్ళి పోయారు. జోన్ అంటుండేది, “నీ డెలివరీ అయ్యాక మీకెప్పుడైనా అవసరమొస్తే అపుడు నేను బేబిసిట్ చేస్తాను.” అని. డా. రిచర్డ్ ఈ.ఆర్. సి.పి కి రమ్మంటే జోన్ ని టెస్ట్ అయ్యి వచ్చేదాక పాపని చూసుకుంటావా అని అడిగితే, […]
Continue Readingయాదోంకి బారాత్-2 -వారాల ఆనంద్ వేములవాడ-కొన్ని వెంటాడే దృశ్యాలు అయిదారు దశాబ్దాల క్రితం సామాజికంగా ఇంత చలనం, సాంకేతిక అభివృద్ధి లేని కాలం లో పిల్లలకు బడులకు ఇచ్చే సెలవులు గొప్ప ఆటవిడుపు. ఆ ఆటవిడుపులో అమ్మగారింటికి వెళ్ళడంలో వున్న మజాయే వేరు. అదీ ఆత్మీయంగా చూసే తాతయ్య అమ్మమ్మలు వున్నప్పుడు ఆనందం ఎన్నో రెట్లు పెరిగేది. ఇంతకు ముందే చెప్పినట్టు మా అమ్మగారిల్లు వేములవాడ. మా వూరు కరీంనగర్. […]
Continue Reading
